/super duper late post

Pumunta kami kahapon sa megamall para sa Exo Elections chuchu na hindi ko magets kung anong purpose. I mean, hindi na ako umaasa na mananalo si chen okay, hindi sa inaunderestimate ko sya, pero sa mga tao kahapon mukhang si sehun mananalo or si kris or basta. Hindi naman ako nadedepress talaga kahapon sa odyssey, ayaw ko lang ng lahat ng nangyayari, I mean, siguro. Kasi yung mga fangirls ang hahayok, nagpapalamangan sila, puro kpop albums o kaya chicser tinitignan tapos magtitilian, ayaw tumabi, inaabala yung mga customers ng odyssey, kanya kanyang pasikat, feeling nila asawa sila ng bias nila. Hmm iniintindi ko din naman kasi baka masaya sila don, baka iba iba lang talaga kami ng source of happiness, baka nawawala stress nila sa paggaganon. Hindi naman sa nakakainis sila, or ang sarap nilang jombagin or anything. I respect them. Pero… basta. Hindi ko maderetso.

Medyo tanggap ko na na hindi talaga ako yung mapapangasawa ni chen. Pero it doesn’t mean na igigive up ko na si chen. I still like him, as in every part of him, pero i’m not assuming na magiging kami someday. If nasa will yon ni Lord, then let it be. I’m going to trust God with everything, with my life. Pero honestly, hindi ko pa din talaga igigive up si chen. Sya pa din talaga yung gusto ko unless dumating na talaga ang right one, and sana yung right one na yon eh si chen pa din.

Anyway, hindi ko pa din talaga maintindihan kung bakit ang daming feeling lamang sa mga fangirl. Ako, alam kong hindi ako katulad ng ibang fangirl na nagtititili kung saan saan para lang masabing hardcore fans sila at mahal na mahal nila yung group at lamang sila sa mga nananahimik lang. And I admit that’s a good advantage, kasi hindi dahil sa mahal ko yung isang group eh ipapahiya ko na sarili ko sa harap ng madaming tao. With my bias group, I’m here to improve myself and use them as an inspiration to achieve everything that I need and I want to achieve. Pero hindi ko sinasabing angat ako sa madaming tao. Para sakin, kahit na may mga ganong fangirl at hindi ako ganon, hindi ako lamang or different or anything. Pare-parehas lang kami ng chance, not any higher nor lower. I know I’m not the most beautiful one to deserve a gorgeous guy. And even if I’m beautiful or I have a good talent or good brains, if it wasn’t in God’s will, then I’m going to accept it. So all in all, I’m not expecting anything, I believe that we, fangirls, are all in a fair line, I respect everyone and I’m happy.

Sa september dadating ang shinee at exo k. Walang exo m e. Feeling ko di ako pupunta. Hindi dahil sa walang exo m ha, kasi honestly even if nasa m yung bias ko, I still like exo k. I like them all. I like shinee. And super gusto ko talaga sila makita kasi minsan lang sila pumunta dito. Gusto ko makita si Key. Pero baka hindi ako pumunta eh. Una, kasi ayokong gumastos ng pera para sa isang bitin na concert. 2 hours lang yon, gen ad lang yung afford ko (actually kaya ko yung upper box pero dahil nga sa hindi sila kumpleto, i feel like I’m wasting half of my money, uhm, kind of, and for sure hindi din ako papayagang gumastos ng 2800 just for a 2-hour performance, sasabihin obsessed na ko sa mga koreanong wala namang nabibigay sakin in return kundi performances lang at inspiration na hindi naman naiintindihan ng pamilya ko kasi pwede naman akong mainspired sa pamilya ko, and aside from that makakabili na ko ng sampung damit sa quiapo at divisoria sa lagay na non at malilibre ko na nanay ko sa halagang yon.), tsaka saturday kasi yon, baka may rehearsal kami sa choir, ayoko naman ng nanonood ng concert habang may bumabagabag sa isip kong ibang bagay. Pero kung sure talagang makakasingit kami, eh pupunta na ko. Kaso… more likely talaga hindi ako pupunta.

Balita ko sa december babalik sila as ot12 eh. Baka dun na lang ako pumunta talaga. Paghahandaan ko na yon ngayon palang. Pero, sorry exo k, baka hindi ko kayo masuportahan sa kpop republic.

/late post

[Now Playing: Goodbye - Secondhand Serenade (A Naked Twist In My Story)]
Kahit na nakakapangselos yung fact na namimiss pa din ni chen yung ex girlfriend nya, parang nasasaktan din ako para kay Chen. Hindi ko alam kung ano yung nafeel nya dun sa babae na tipong para lang don sa babae pinangarap nya na maging singer. Syempre matatanong ko din at some point yung ‘Gaano kaya kaganda yung babae?’, ‘Bakit kaya super nagustuhan nya yon?’ pero yung fact na super nagustuhan nya yung babaeng yon at yun yung first love nya at yun yung first girlfriend nya (lol not sure who knows pangatlo nya na pala yon hahaha chos), there is really something about that girl.

Feeling ko nasaktan si Chen ng sobra. Tipong mahal na mahal nya yung babae tapos biglang lilipat sa ibang school, bigla syang iiwan. Lahat ng plano nila, wala na. Wala lang. Kung yung dwegsters nga nadepress ako nung nalaman kong hindi kami magkakaklase eh. Si Chen pa kaya, sa sitwasyong iniwan sya ng girlfriend nya tapos hindi na sila ulit magkikita.

Bakit kaya kung kailang mahal na mahal mo na yung isang tao tsaka biglang lalayo or aalis or what.

Chen, don’t worry. We are here for you.

Grabe nadedepress na talaga ako sa boses ko. Alam mo yon. Gusto ko talagang magimprove sa choir dahil wala na talaga akong napapakitang karapat dapat. Pero huhuhuhahaha tuwing nagfafalsetto talaga ako -wait tama ba spelling- sabi nila ang husky daw. Hindi ko alam kung husky ba or ganon lang talaga ako kumanta. Wala lang. Ang bilis ko talaga madown pag sa boses ko. Hahahah pag sa mukha ko natetake ko pa pag sinasabihan ako ng ang dami kong tigyawat eh. Pero pag sa boses ko, para tuloy ayoko na kumanta sa buong buhay ko. Hahahaha.

De. Kasi ako, kapag kumakanta ako ng natural voice, hindi ko alam kung maganda ba boses ko or what. I mean, para sakin to be honest ang average lang ng boses ko. Siguro nasasabi nilang magaling ako kasi ewan tuwing kumakanta ako sa madaming tao chumachamba na naaabot ko yung notes ng malaki yung boses ko. Actually hindi naman talaga mataas boses ko. Malakas lang. Malakas ako kumanta ever since. Maski magsalita malakas din. Hindi ko kayang kumanta ng mahina lalo na kapag mataas yung notes. Kaya kapag nagfafalsetto ako, nilalakasan ko pa din yung boses ko, kaya malaki din yung air na nilalabas ko. Sa 7 notes na kinakanta namin sa vocalization, 4 lang don yung nakakanta ko, yung 3 minsan wala na. Pag individual magpavocalize, palagi, as in palagi, akong naghahabol ng hininga. Nakakahiya tuloy, grabe na.

Kaya talaga ang binabasihan ko kung maganda ba or hindi yung boses ko, eh yung reaction ng mga tao. Pag kumakanta ako minsan parang wala lang sa kanila hahahaha feeling ko tuloy nakakahiya na kumanta kasi baka nauurat na sila sa boses ko or what. Basta.

Arte ko daming satsat

Tulog na nga ako bukas ko na lang gawin script

Sorry taal huhu wala pa tayong nagagawa dahil sakin

Kaya to

Siguro mahilig ako sa mga older boys. I mean, hindi naman sa mahilig, hahaha pangit ng term. Mas naaattract lang ako. Parang kay Chen. Parehas kami ni Chen. Gusto ni Chen noona, gusto ko older na lalaki (ayaw sabihin yung oppa, hahaha, di bagay). Yung una kong naging crush na super super, nung grade 4, alam ko 5 years tanda sakin non eh. Grade 6 na. Nung grade 5 naman ako, grade 6 din crush ko. Nung grade 6, dahil kami na pinakamatanda, ewan. Ang dami kong crush pero di yung seryosong seryoso. Nung first year, crush ko 2nd year pati basta ibang higher year. Nung 2nd year, crush ko na si Chen. Hanggang ngayon. Ok.

Pero ang dali ko talagang magwapuhan sa mga mas matanda sakin. Hindi ko alam. Kahit may mga gwapo sa mga kabatch namin nakakatamad silang gustuhin. Parang… alam mo yon. Walang urf. walang nagiistand out. Siguro yun nga, gusto ko ng mga mature na lalaki. Gusto ko yung unique. Pansin ko kasi sa mga ka-age ko ngayon, parang puro girlfriend. Kung walang girlfriend, puro naman crush. Ang ano kasi tignan.

Hindi naman ako yung super tumitingin sa panlabas eh, though kapag nagkacrush ako gusto ko talaga gwapo. Pero hindi. Kung gwapo nga, wala namang sense, di ko talaga trip.

Hay.

Si Chen lang talaga eh.

Minsan nakakaguilty din kapag may kaklase kang tuwang tuwa kasi naging kagroup ka nya kasi akala nya maaasahan ka tsaka ang sipag sipag mo tsaka ang tali talino mo pero kapag tinanong ka nya ng kahit anong tanong puro “Hindi ko alam eh" sagot mo. Hindi ka ba naman maurat urat don. Minsan feeling mo tuloy minumura ka na ng kaklase mo sa isip nila kasi lahat na lang hindi mo alam.

Chloe naman. Ano ba yan.

Wala ka pang project.

Nauurat ako kaninang umaga talaga. Kasi pagdating ko sa may sakayan, andon yung grade 8 na kinaiinisan ko na babae. Wala lang. Ang angas kasi tsaka medyo feeling maganda. Ba to ang judgemental ko hahahaha edi ayon nga. Nauurat ako kasi yung jeep parang tupangina nasa gitna ng kalsada, eh syempre yung mga hayok na hayok na pasahero sakay agad. Tapos naghehesitate ako kung san ako sasakay, kung dun ba sa gitna o sa gilid. Eh kaso baka iwanan ako ng jeep kaya sakay ako kung sakay. Tapos nung ako na yung sasakay biglang umandar yung jeep. Bale kapit ako agad. Wala lang. Hindi naman ako nahirapan sumakay, naisip ko lang kung ano itsura ko habang nakasabit sa jeep hahahaha shet feeling ko mukha akong walang manners. Nauurat kasi ako sa driver, mali na nga magpark aandar pa agad, kita na ngang may pasahero pang sumasakay. Bale kunwari wala akong paki pero sa totoo non medyo minumura ko na yung driver pati yung sarili ko kasi feeling ko mukha akong shunga kanina. Tapos edi ayon, medyo dumagdag na lang yung babaeng kinaiinisan ko kasi may magbabayad tapos ako sana yung aabot pero inagaw nya :( Tapos nung bababa na ng jeep pinapauna ko na sya pero ang tagal nya kaya bababa na ko kaso nung nakaalis na yung pwet ko sa upuan tsaka sya tumayo. Ang abnormal lang diba. Tapos nung nasa tricycle pa nakasabay ko yung kaklase ng mga walis (miss ko na yung codename na walis huhu) sa loob tapos hindi ko pa mashoot yung pwet ko kasi yung kurtina ng tricycle masyadong malapad. Tapos nakatulog ako medyo, pagkagising ko andon pa din kami sa pilot. Yun pala natraffic tapos unti unting napaflat ata. Nung nasa tapat kasi kami ng nueno pinababa kami tapos pinaangat pa sa mga grade 8 na nakasakay yung tricycle tapos wala, nauurat na ko, nakapamewang lang ako habang tinitignan yung orasan ko para kunwari hindi sanay sa late kahit araw araw naman akong 20-minute late hahahaha.

Hindi naman ako nalungkot o nanghinayang o naurat masyado sa social. Ang sakin kasi, kahit naman mataas kami or what, mas nagmatter sakin yung experience. Ewan. Nagenjoy ako sa tatlong araw (actually dalawa lang) na pagpapractice namin. Kahapon, nakatingin ako sa kanila habang nagtatawanan sila. Lalo na nung nagjoke sila na magovernight daw kami kela jessica, dun na daw kami matulog. Napaisip ako: gusto ko ba o hindi? Tapos kung icocompare mo last year, ngayon ko lang talaga narealize na gusto ko na kasama yung silver. Kahit na hindi ko kaclose ng sobra sobra yung iba. Yung fact na may ibat ibat klase ng tao sa loob ng isang klase, tapos makakasama mo sila ng isang taon at higit pa, grabe. Cute sa damdamin.

Dati kasi ayoko sila kasama. Hindi ko alam. Siguro kasi feeling ko maoawkward ako o mao-op o magmumukhang tanga pag kasama ko sila tapos hindi ako nagsasalita kasi hindi ako makarelate. Hindi ako nasama sa mga mcdo, kunwari walang pera, kunwari bawal. Hindi ako nasama sa mga swimming kasi una, hindi ako marunong. Pangalawa, mukha akong sira lumangoy kasi nga hindi ako marunong. Pangatlo, hindi ako close sa kanila. Pero ngayon, kahit na hindi ko sila close na close na close lahat, kaibigan ko silang lahat. Wala akong kinaiinisan. Hindi ako ganong nakoconscious sa sarili ko, medyo siguro, kasi hindi ko ganong nalalabas yung keanna chloe na nalalabas ko sa dwegsters (dahil ewan maski naman nung elementary maingay ako sa labas pero tuwing may lesson or what ang tahimik ko). Basta ganon nakakatamad na ipagpatuloy.

Gusto ko na matulog. Bye.

Sorry, but no.

I won't give up.
I know I can do this.

Sigh

“Minsan kasi, may mga bagay na super gusto natin kasi akala natin yun na yung makakapagpasaya satin, tapos pag nakuha na natin, marerealize natin na hindi pa tayo satisfied"

-Sir Johnny

Hopeless

Actually buong araw kong inisip yung mga signs ni chen ngayon. Ewan ko. Hindi ko naman talaga dapat dinadamdam to eh. Hindi naman ako galit kay Chen eh. Tsaka dun sa ex nya nung grade 6, hindi naman kasalanan ni chen kung nagustuhan nya yon ng sobra eh. Masaya naman ako para sa kanya tsaka proud ako kasi kung wala yung babaeng yon, siguro hindi maiinspire magaral si chen ng music pati idevelop yung skills nya. Siguro walang chen ngayon, iba ginagawa ni jongdae. Hindi naman din ako dapat nagdadamdam kasi mababaw lang yon eh. Super immature ko naman kung dadamdamin ko yon ng over over.

Nafufrustrate lang ako medyo kasi kinantahan nya yung babae, tapos naiisip nya pa din hanggang ngayon. Nagmamatter pa din sa kanya yung babae.

Bale yung mga bagay na gusto kong gawin ni chen para sakin eh naeexperience ng iba.

At medyo nakakalungkot yon, medyo ha, kasi nakakahopeless.

Dati, actually isa sa mga biggest reasons kung bakit sumali ako sa pagalingan kahit ayaw ko, kasi feeling ko kapag nanalo ako or anything, may makukwento ako kay chen pag naging magkakilala na kami. Tipong sasabihin ko sa kanya na nung highschool, sumali ako sa isang singing contest, which is super first time ko lang talaga nagawa sa tanan ng buhay ko kasi wala akong tiwala sa vocals ko, pero dahil sa kanya nagkaroon ako ng lakas para sumali. Actually pati yung sa choir eh. Feeling ko kasi may connection kay chen yon. Hahahaha. Medyo. Kaya kahit nakakatamad, tinatry ko. I mean, isa sa mga reasons, pero hindi as in yun lang.

Pero yung mga bagay pala na nararanasan ko, ginawa ni chen para sa ibang tao. Tapos pinagpapatuloy nya ngayon.

 Okay ang drama kala mo ang ganda

 Hindi mo naman kasalanan kasi talaga pramis

Nakakabawas lang talaga ng tiwala sa sarili pati sating dalawa

Kaya ko to, guys.