This was my week.

Written @ December 11, 2015 - 2:27PM

It’s still Friday and my week hasn’t ended yet but I’m pretty much enjoying it.The highlights of my week would be the exams I took and how I cooperated so much in school. I’m really in the mood. Makakarinig na lang ako mula sa mga kaklase ko na “Bakit ang talino mo?” o kaya ituturo nila ako bilang isa sa mga “matatalino”. Ewan ko kung paano nangyari yun.

Ang pinaka-naenjoy kong subject ngayon ay yung chemistry. Una, masaya ako kasi kilala na ako ni Mam at minessage nya pa ko sa facebook nung linggo para maginform sa mga groupmates ko na kailangan namin ng tatlong saucer plates.

Ako lang kasi yung friend nya sa facebook saming mga irreg. Nung Monday, hindi pumasok si Macky sa ITEC kasi nasira daw zipper nya. Nagquiz pa naman kami. May nadiscover akong new guy sa room, at ewan ko kung guy ba talaga sya. Ang amazing nya kasi ang galing nya magreport (sya reporter namin sa group at nakaasa lang kami sa kanya). Sobrang sassy nya tapos hindi ko ineexpect na ganun sya kagaling kasi nung nagmi-meeting yung group para syang “meh” tapos ang tahimik nya lang. Nagulat ako na pagkareport nya tuloy tuloy yung english nya tapos ang dami nyang shineshare na information na never ko nalaman sa pagreresearch. Tapos naka-perfect pa sya sa quiz! Pero ang astig din kasi kaya nun ko lang sya napansin kasi hindi pala sya palapasok. Matalino daw talaga sya pero tamad at tamad pumasok.

So ang kasama ko nung break ay si Natalie. Ang weird ni Natalie talaga pero I guess she’s just being real. Nun ko lang nalaman na nag-theater pala sya nung first sem sa perpetual at yung director nila ay isa sa mga assistant directors ng AlDub. Pinakita nya pa sakin yung notebook nyang maliit at madaming notes dun like kung ano yung mga vocalizations nila, warm ups, reminders. I was interested dahil I’ve always wanted to be a director (though I don’t have the acting skills… directing skills lang maioffer ko). I told her I’m a member of a leading choir pero hindi sya sobrang bothered doon. Ayun. Hanggang sa nagusap na kami tungkol sa mga phobias, sa mga dreams, kung bakit gusto naming maging psychologists. Nalaman ko din na may mga weird similarities kami tulad ng eye-contact problem na akala ko ako lang meron. Sinabi nya sakin na na-amazed din sya sakin kasi nung una kaming magmeet sa CL1, hindi nya ineexpect na lalapitan nya ko at makikipagkwentuhan sya sakin. Siguro daw nafeel nya lang na magko-connect kami. Medyo ayaw ko na sinabi nya agad sakin yun, although gusto ko (what) pero napressure ako kasi parang acknowledgement nya yun na gusto nya ako bilang kaibigan at hindi pa ako ready dahil paano kung sa umpisa lang ako fun kausapin. I can be boring, you know.

Pumunta kami library. Ang dami naming napagusapan at ang dami nyang shinare saking trivias. Nagpicture lang ako ng mga natatagong magagandang libro sa library. Medyo ayaw ko na sya kausapin nun kasi busy ako kaka-picture pero sya share ng share ng mga trivia lol. Pero sige, pinakinggan ko pa din sya.

Nung magtu-two na, umalis na ko ng library at naiwan sya dun. Paglabas ko, buti nakasalubong ko sila Marie at Nelle. They were like, “San ka nanggaling? Kanina ka pa namin hinahanap! Akala namin hindi ka na papasok!”. Hinahanap daw ako ni Macky kasi may dala daw syang isang platito at sya lang nagdala (sya lang kasi tinext ko wahah eh kaso hindi naman sya nagreply). Ineexpect nila magdadala din ako kaso kulang pa kami ng isa kasi kami lang dalawa ni Macky nagdala. Pero nung sinabi ko na tatlo yung dinala ko kasi akala ko hindi nabasa ni Macky, relieved na relieved sila. That feeling though! Feeling mo sinave mo yung buong group hehehe.

Nagexperiment kami at sobrang active namin ni Macky. Kami lang dalawa nagsagot nung computations sa experiment at nauna kaming natapos. Sure naman kami sa mga sagot namin. Comparing to the others’ mas may tiwala ako sa sagot namin. Syempre during the breaks tinuturuan ko din mga kagroup ko. It’s so nice in the feeling. Hehe.

Nagpunta din kami sa fashionology. First after-school na hindi ako umuwi agad. Kasama ko si Macky and Renzo. That adds to our first bonding sessions.

Nung Tuesday, may group presentations na pinagawa si Mam. Kahit ano, basta maipromote mo yung Philippines musically and information-ally. Sobrang walang kwenta nung presentation namin kasi ewan, hindi kami tight nung mga kagroup ko tsaka more on typical and seriousness sila. Ang ginawa ko, tutal parang ang hirap nila iplease, nagsarili na lang ako ng presentation lol. Hindi naman sa nagsarili talaga. Ayaw ko lang maki-deal dun sa mga kapartners ko sa group kasi yung isang babae parang si Danica na hindi friendly tapos yung isa, irreg din na parang hindi willing magshare ng ideas. Halos lahat ng suggestion nagmula sakin kasi walang gustong magspeak up. Ang ginawa ko, kumanta na lang ako ng “silent night” na ang lyrics ay about sa resources at geographic aspects ng Pilipinas. Sobrang walang kwenta ng lyrics kasi mema lang. Dapat naman talaga mema lang yung lyrics kasi you have to entertain tsaka hindi naman pagandahan ng message yun, pagandahan ng presentation (joke parehas talaga yun). So kumanta ako ng naka-choir voice at pinuno ko ng vibratto at sa umpisa narinig ko si mam na bumulong sa mga nasa likod ng “kinikilabutan ako!” tapos wala lang. Ang pangit ko magperform. I was so awkward with my hands. Ayun. Tapos wala ding kwenta mga kagroup ko hehehe joke pare-parehas lang kami. Pero it’s still a highlight kasi first time kong kumanta ng naka-choir voice sa harap ng mga kaklase ko in my entire life. Sabi nung mga friends ko ang galing ko daw kumanta pero I’m not sure kung sinabi lang nila yun kasi friend nila ako o mabilis lang sila makaappreciate. After all sila lang naman din yung pumuri sakin lol.

Pagdating ng itec sa hapon, hindi ako nakinig kay Mam. Pero medyo close kami kasi palaging computer namin yung ginagamit ni mam sa pagdedemo. Nakakairita si Mam pero nakakapagtimpi pa naman ako. Nag typing games lang ako sa computer at bilib na bilib sakin mga kaklase ko kasi ang bilis ko daw magtype. Maski mga lalaki napapatingin sa monitor ko habang nagtatype. Okay??? Tapos may isa dung lalaki na tingin ng tingin sakin. Pero nakakainis kasi ang pangit pangit ko nun kasi yung hairstyle ko emphasized yung ulo kong malaki at mga tigyawat ko sa noo. Pero ayun. Tingin lang talaga sya ng tingin sakin. What’s with him.

Paguwi namin, ayun nga, nakita namin si Danielle. Oops, nielle na lang pala. Tinanong ko nga pala sa kanya kahapon kung ano nickname nya. Close na kami yes!

Nung wednesday, ako na sana yung highest sa Problem Set #1 kasi naka-32 ako. Ewan ko kung yung ibang regular mataas din pero sa aming mga masisipag na irreg ako yung highest. So namangha na naman sila tapos sabi nila ang talino ko daw. Tapos ang active ko din sa lecture ni Mam kasi nagtatanong ako in behalf of the irregs (hahahaha) tapos nakikicooperate na ko sa pagca-calculate ng mga sinusulat ni Mam sa board (samantalang nung highschool never akong nakicooperate kasi wala akong scical at hindi ko nakikita yung mga nakasulat sa board). Ayun. Pero later on hindi na ako pinakamataas kasi may pahabol na check si Mam sa isang part don na worth 5 points tapos 1 lang kaming mga irreg. Hindi namin alam kung bakit mali eh sure naman kami sa sagot namin. 33 lang ako. Eh sakto may naka +5 sa mga regular. Bagsak pa din ata ako kasi yung passing ay 34. Tignan mo nga naman.

Nagreport kami sa Litt nung hapon. Hindi ako nakicooperate pero parang ako kanang kamay nung leader-leaderan samin habang nagtataas ng mga puppet. Pero sayang kasi kung pinaghandaan ko yun magiging maganda sana yung report. Although maganda naman, pero epic fail yung idea nila na magkaroon ng puppet kasi hindi naman nila pinagaralan kung paano namin itataas. Tapos yung pagbabasa pa ng mga narrators hindi maayos. Sana ako na lang nagbasa. Pero okay lang. Natatawa ako kay Christeine nun kasi nahihilo sya tapos hinang hina na sya, tapos ang dilim pa sa room kasi pinapatay yung ilaw para sa videos na papanoorin tapos sobrang init dahil walang latoy yung aircon sa room. Pinapaypayan ko lang sya. Magaan talaga loob ko kay Christeine. Ayun. Kaklase ko na pala si Danielle dito. Nasa likod ko sya, as in saktong likod ko. Sobrang uncomfortable kasi naka-crop top ako tapos yung pants ko low waist na masikip. Yung panty ko pa naman nun yung tipong huma-high waist. Nakakaloka kasi baka makita nya kuyukot ko. Lol. Pero ok naman kasi hinarangan ko ng bag ko yung likod ko. Nafifeel kong gusto nyang sumama saming circle of friends at gusto nya tumabi samin kaso yung upuan namin alphabetical at fixed na kaya wala na syang maupuan sa row namin. Tapos bago pa kami pumasok sa room wala syang friend at wala syang kasama at nagtatago lang sya sa may gilid ng tinatambayan namin tapos sisilip silip. Kunwari hindi ko sya nakikita. Ayun. Alam kong alam nya pangalan ko pero hindi nya siguro alam kung alin sa Keanna at Chloe yung itatawag nya sakin or kung ano pronunciation (lol) kaya ang tawag nya sakin “Teh”. Sobrang jeje.

Hindi ko na sya nakita nung dismissal.

Nung Thursday, nauna ako kay Nielle pumasok sa government. Nagsulat lang ako sa binder ng mga notes sa chem habang wala pa si Sir Casas. Yung isa naming friend na hanggang ngayon hindi ko pa alam yung pangalan yung tinabihan ko, pero nagleave ako ng isang space between samin para dun uupo si nielle. Nasa unahan yung isang irreg na hindi nakikigroup samin. Sya lang magisa dun. Maya maya dumating na si nielle tapos ang dami nyang sinasabi. Natatawa ako sa kanya kasi puro sya “Nakapagreview ka na teh?”, “Matatawag na ko mamaya…”, hanggang sa nagkukwento na sya ng mga ginagawa nila sa genpsyc (yan topic namin kasi psych yung course ko)(at sya yung nagoopen ng mga topic na sa tingin nya makakarelate ako)(that’s so good!). Nakakatawa yung mga kwento nya. Tinanong ko sya kung gusto nya ba talaga mag IT. Sabi nya hindi, gusto nya daw magcriminology kaso ayaw daw ng nanay nya. “Sabi ni Mama mamamatay daw ako maaga pag nagpulis ako” tapos nakakatawa yung pagkakasabi nya. So ayun nga. Ang witty nya at ang funny nya. Nagkwentuhan pa kami tungkol sa politics, sa mga maganda iboto at sa mga issues ng mga kandidato. Natulog pa sya nun kasi ang tagal talaga ni Sir dumating. Tapos nagulat kami kasi bigla syang gumising at sumigaw tapos tawa kami ng tawa kasi sabi nya akala nya daw mahuhulog na sya sa building. Pero feeling ko hindi sya nakatulog nun. Feeling ko nagpapatawa lang sya. Sabi sa kanya nung kaibigan namin, alis na daw kami, pero dahil sa pagkukwentuhan namin sabi nya “Mamaya na..”. Sakto dumating si Sir mga 8, one hour late sya. Sabi nung mga umalis na napabalik nang wala sa oras, maghanda daw ng ¼ at may quiz daw. Nakakatawa si Nielle kasi sabi nya habang nasa unahan si sir “casas wag ka na magpaquiz” tapos paulit ulit na parang nagoorasyon. Kaso nagpaquiz. Pinakita ni sir mga scores namin nung quiz last week. Ako highest. Yung isang irreg dun na palaging nasa unahan, alam ko matalino yun, pero mas mataas ako sa kanya. Nung nagquiz kami kahapon, ako pa din highest. May isa sana akong mali pero nakaperfect ako kasi may bonus question. Si Nielle, 3 lang. Dapat 2 lang sya pero pinalitan ko yung sagot nya sa bonus question para 3 sya.

Tumabi sa amin yung irreg habang nagchecheck ng mga papers kasi sya nga lang magisa sa unahan at wala syang ka-palitan ng paper. So ayun, katabi ko sya. Dalawa mali nya. Ang cool nya nga pala at halatang matalino sya academically. Ang ganda pa ng boses nya. Ang sophisticated. Ang bait bait nya pa. Kamukha nya yung isang artista sa primetime bida (ewan ko kung may tv show pa sya ngayon) na kulot at black-haired. Ang bait bait nya sakin pero kay Nielle ang sungit nya. Uy! Tapos may sparks akong nafeel nung dismissal kasi nagusap kami for the last time nung irreg. Nakalimutan ko na kung anong sabi nya, basta may ganito:

Sya: Anong name mo?

Ako: Chloe

Sya: Ah…

Ako: Ikaw?

Sya: *Nagisip sya* Noel *Nagpacute sya* *De joke*

Ako: Noel… ang ganda. *in an astig tone*

Sya: *Tumawa* *tumalikod* *nagisip*

Sya: *Humarap ulit sakin* Mas maganda nga yung iyo eh, Chloe.

Syempre hindi mo mafi-feel yung sparks sa pagkakakwento ko. Pero para kaming nasa isang romantic Filipino movie na hindi corny. Kulang na lang ng background music na “This could be the start of something new ♫”. Tapos umalis na ko nun kasi pagtingin ko sa labas andun na sila Macky kakagaling ng genpsyc nila.

Sunod kong subject nun ay genpsyc. Ang gusto ko sa mga friends ko sa genpsyc, tinatanggap nila ko bilang friends nila. Hindi ko kasi sila palaging nakikita kasi ang daming tao pero iwawagayway pa nila ung kamay nila para magtabi tabi kami. May isa dun, katabi ko sya last time at kasabay ko din umuwi kasi taga-SM Molino sya, hindi ko na matandaan pangalan pero parang “Shen” ata. Feeling ko crush nya ko. Jusko lorde. Palagi nya kasi akong pinapansin tapos gusto naiinis sya kasi sya yung pinalipat ni Renzo ng upuan eh magkatabi na sana kami. Tapos sabi nya pa “Chloe, perfect ka na naman sa quiz mamaya…” umpisa palang ng klase (tama sya nakaperfect nga ako lol). Ayun.

Last week, nung pababa na ko sa prima, sabi nya sakin “Bye.. next week ulit ha!” kaya kahapon sinabihan ko na sya na “Uy hindi ako makakasabay sayo kasi pupunta pa ko ng robinson”. Bibili kasi dapat ako ng mga Christmas Cards. Tapos sabi nya “Sige samahan na kita”. Eh alam ko napakakuripot nun tapos weird kasi sasamahan nya pa ko sa rob eh wala naman syang gagawin dun. Mamamasahe pa sya. Di ko naman sya malibre kasi baka kulangin ako sa budget. Sabi ko na lang sa SM Molino na lang ako pupunta. Ang meant ko dun ay para matupad yung sabay naming paguwi pero di na nya ko sasamahan kasi bababa na sya sa may Pag-asa. Pero hindi sya nagpatumpit tumpit pa kasi tinanong kami ni Trixie kung saan kami sasakay, tapos sabi nya “Sa SM Molino, may date pa kami” tapos jusko lorde!!!!! Hindi ko sya type. Tinignan ko lang sya ng “really??? wth!” look pero di ko na pinansin. Syempre nagreact si Trixie tapos sabi nya kay Trixie “Ito talaga oh tamang hinala” tapos…. …. . gusto ko na magpalamon sa lupa. Ni hindi ko na nga maalala pangalan nya.

Ayaw ko talaga nang may duma-the moves sa akin na hindi ko type lalo na kapag ang bilis nyang dumamubs kasi hindi nya pa ko kilala! Mamaya akala nya mahinhin type ako na sobrang daming virtues sa buhay (lol parang ganun naman talaga ako) basta. Baka mafail ko sya. Tsaka hindi ko sya type huhuhu.

Ayun nga sinamahan nya ko sa SM tapos pagkabiling pagkabili ko ng christmas cards sabi ko sa kanya uuwi na ko kasi dami ko pang gagawin. Tapos ayun naghiwalay na kami. Thank goodness.

Sana friends pa din kami next week pero sana hindi na sya ganun lol! Pero sana talaga walang pasok next week.

Kahapon sa rehearsal, binigay sakin yung solo ng Enjoy the Silence. Ang totoo nyan, inspired talaga ako magchoir kasi nga nung tuesday kumanta ako ng silent night sa harap ng mga kaklase ko. Don’t know what’s with that reason pero bago umalis nag vocalize ako konti tapos habang nasa CR tinry ko yung solo sa bandang huli ng ETS. Pero hindi ko naman ineexpect na ipapatry yun sakin. Mahilig lang talaga ako magtry kung kaya kong abutin yung pinakamatataas na tono sa mga kanta. Tapos ayun. Soloista feels ko kahapon kasi 8:30 pa dumating si Ate Jiselle. Masaya kasi feeling ko me against the world. Pagdating ni Ate Jiselle, ayun nga, tinry nya yung solo nya sa umpisa. Nabati ata ni sir kasi nung una sabi nya “Uy parang naperfect mo yun” tapos yung mga sumunod palya na. Nung mga oras na yun sabi ko “Para kay Ate Jiselle na talaga to. Siguro meant na to kasi sya din naman closest sa riverside.” tapos bigla akong pinagtry ni sir. Hindi ako kinakabahan. Sabi ko “Bahala na kung pumalya fuck yeah” sa isip ko tapos nung tinry ko sabi ni sir mas gusto nya daw yung akin. What the!!! Syempre kilig masyado tapos nakakahiya kasi hindi ko matago yung kilig ko pero… huhu ayoko… Charing. Arte ko. Feeling ko lang kasi nachambahan ko lang yun kahapon kasi ang dami kong confidence kasi wala si Kuya Ju, si Ate Joy. Madaming wala. Bukas pag andyan na silang lahat wala na.

Pero sobrang sarap sa feeling kasi sabi nila sakin ang galing ko daw. Lalo na si Ate Judelle, pumalakpak pa sya lol. Tapos vinideo pa ni Nricho, wala lang. Matagal nya na kasing trip na ako magsolo kasi mas gusto nya ko kesa kay Ate Jiselle personally hahahaha. Ayun nga. Wala namang sinabi si Sir na negative. Parang naamazed pa sya tapos napasabi sya ng “Good” ng mahina pero mataimtim. Sa totoo lang sobrang sarap talaga sa feeling na tipong all I want for Christmas na yung kanta at gusto ko pa din ngumiti ng maigi. Hindi na ko makakanta ng maayos kasi yung focus ko nasa Enjoy the Silence pa din.

Pero sana talaga magawa ko ng maayos at magimprove pa sa susunod kasi hindi ko talaga mate-take na magkalat sa CCP. Pero okay lang din na si Ate Jiselle na lang pagsolo-hin. Basta nangyari na yung passage ko kahapon at na-good na ako ni sir.

Yung mga ganitong satisfaction, nakakatakot. Kasi alam mong one day kukunin sayo to tapos may ipapalit na kabaliktaran.

Thank You pa din po, Lord!

What a great week.

When you’re trying to look good and people assume you’re doing it to impress your crush when actually you’re doing it just to impress yourself. Sometimes what people say to you tells a lot about what they are and what they think inside their head. I don’t know if they’re the one judging me for putting make up on my face or I’m the one judging them by their reactions.


Now I could really say that I’m having fun with my school. And by this, I really mean that I’m having fun. Being an irregular student doesn’t mean being alone. It somehow feels like you’re also regular, but your schedule is more fun and your classmates aren’t limited to certain faces. Having new friends is also very exciting for me since it’s been so long since I have widened my circle. I like my new friends, although the bond isn’t very comparable with my friends in highschool. They help me focus more on my studies. I also like most of my professors, and I find it good because naturally I’m a professor-complainant. When someone asks me how’s me in my school world, I’m thankful to reply that so far, so good.


But last night.. i don’t know. Maybe I was just off mood the whole day because of our nakakabugnot shopping experience. I was tired when I got home but I needed to prepare already for rehearsals, and I came late to our rehearsal, and I... i don’t know. My mood just becomes unexplainable when I’m with them, especially with the set of members who attended yesterday.


I find it hard to have two worlds: choir and school. I’m trying to recover the parts that I have lost in myself after suffocating myself with the choir world yet when everything goes better, one day or another I’ll find myself doubting again because I don’t feel like I’m improving when I’m with them. I sometimes think that maybe the problem is me, but I’ve thought of that enough and I just want to free myself from always being the wrong one. I just want to feel right about myself. Being with the choir or being with the wrong persons clearly doesn’t help.


I know someday everything will be a whole lot better. I will get comfortable. The members will change. I will change. I guess, this is not our time.


I don’t know.

Hurt me without mercy so I can finally let go of you. 

Always see the good side of people - today's mantra

I just got out of the bathroom and found myself sitting here in front of the computer to vent out all contemplation I had a while ago. I don't know, I just feel annoyed with several people. Maybe my annoyance meter got triggered because my crush and his boyfriend got reconciled again after their almost one-week fight. I thought everything will finally go smooth between me and my crush after we walked home together last night (by together, I mean me and him and 3 other friends), but yes, they got back together today. I noticed it because they both go online and offline on facebook at the same time, which they always do when they're in good terms. I remember wanting to scream out of mere disappointment when I checked facebook just after I woke up. Hahaha.

I guess I'm having a deja vu (we were also like this back in Arezzo)(so now I would say I'm in the Rome stage)(Gawd!).

I feel a bit hopeless with my choir performance, because the conductor rarely comments on me with a 'good'. Oftentimes he would just move on to the next singer after hearing me sing, even when I think I'm doing good. So maybe I'm getting bored and unmotivated because even when I exert effort (kahit na wala namang tour or competition), I just can't get there. I'm expecting some evolution because I'm always present at the rehearsals and I'm always attentive (lol kinda) and I do what he says I should do but I can feel that my voice is still as shit as before. Someone from the choir even commented "Itong si Chloe ang hina na ng boses... huwag nyo kasi ipahinga boses nyo". Like, hello, mas madami pa 'kong naaattend-ang rehearsal time kaysa sa'yo. But sure, I'd just accept criticisms because I somehow agree with him (hehe). I think it's because of my placement. The conductor just tells me to brighten my vowels and to smile but I think it's not really on the mouth, it's the lack of nasal sound. And I don't know how to improve that. I'm just expecting him to focus on training the members' vocal improvements rather than getting mad at us when he doesn't hear the fortissimo he is expecting us to produce. I'm not directly saying that it's all his fault and I hate him, but clearly there is something wrong with our rehearsals (whether in his way of training or in the members ourselves)(but yes I still kinda hate him because he's in good terms with my crush again)(lol as if I have the right to be mad).

Aside from the not-so-personal issues with the conductor, the memories from the past go haunting me again because I had a dream about him (last last night) getting mad at my co-member for something personal. It was like the Vienna tragedy, only that the setting was in Paris and he was pertaining to Jamie and Jamie was fighting back. It made me think that, what if I also fought back while he told us those over-insensitive things? What if I told him, "Bakit ngayon mo lang sinabing ayaw mo sakin kung kailang naiskripisyo ko na lahat ng mahahalagang bagay sakin para sa choir mo? Sana ininform mo na ko dati pa sa Pilipinas para nagka-college na lang ako ngayon imbis na nagpapakahirap ako makisama sa'yong wala namang pakialam sakin lols joke lang po" but yes we all know where it would lead.

The problem with him and with me and with some people who have lots of hate inside them is this: we always see the worst in people. Like how I hate my gay friend because he always copy my styles over the internet and we're near having the same personalities because he's trying to be me (feeling ko lang), instead of just getting happy because I found someone with the strongest connection with me because we relate in many things. Like how I hate one of my friends because she's being so obsessed with herself and she thinks she's ahead of everyone, instead of appreciating all the support she's been giving me since the very beginning. Like how I hate my crush for being so maarte and malabo and mataray, instead of just seeing the good side in him (lol if he has one)(of course he does but hey I'm trying to move on). Like how I get annoyed with strangers from time to time, instead of thinking that we're all humans and we all have our own imperfections. I don't know how to be writing-ready because I really can't give good examples of 'how I see the worst in people and how I should do the opposite thing', but yes I guess you already understand.

I just want to say that I'm finally back to school last Monday and over the three days (my first - fake - week) I learned lots of things from the people I met. I might blog about that soon but I shall find my sipag to write first, wherever that is.

6:27PM

Kasalukuyang nage-8tracks after ng mahabang panahon.

‘Di ko alam kung ano bang nararamdaman ko ngayon. Blanko, isa na ‘yun. Bukod sa wala lang akong ginawa ngayong araw kundi magbasa ng blog ni Maine at gayahin yung isa sa mga posts nya (50 random things baybe!) at magworry na unti unti nang nasasayang yung oras ko kakatunganga sa bahay, nagpapalamon lang ako sa stress ngayon tungkol sa future ko.

Hindi ko alam kung pipilitin ko ba yung sarili kong maniwala na okay lang na hindi ako sure sa future ko, o iisipin ko na ding stupid ako dahil ‘yun naman talaga yung iisipin ng iba pag nalaman nilang wala pa akong kaplano plano.

Gustong gusto ko magplano, sa totoo lang. Pero gulong gulo na ako. Ito itsura ng utak ko ngayon:






Una, alam nyo naman siguro kung gaano ko kagusto mag-UST dati. Ilang buwan ko ba inisip ang UST at ilang buwan akong halos di makatulog kakaisip ng paraan para lang matuloy ang UST dreams ko. Sa katunayan, taliwas sa inaakala ng iba na ‘di ko naman sobrang pinagsisikapan itong pangarap na’to, sobrang affected talaga ako. Para sa akin ginawa ko na yung lahat (except sa pagpunta sa site ng ofad habang nasa tour ako, kung kailan sila nagpost ng additional lists ng pasok sa AB at kung kailan sila nagbigay ng apat na chances para sakin). Tinry ko talagang lumabas sa comfort zone ko, which includes calling over the telephone at hindi mabaliw habang may kausap na lalaki (na mukhang pogi dahil pogi yung boses) at makipagusap sa dean.

Pero ngayon, naiisip ko, bakit kailangan kong danasin ‘to? Bakit hindi na lang maging smooth ang lahat? Bakit kailangan kong magpabalik balik sa t*nginang UST at hindi makatulog kakaisip kung makakapagUST ba talaga ako? Bakit sobrang labo? Worth it ba talaga na paghirapan ko ‘tong thomasian dreams ko? Eh ayon sa obserbasyon ko mukhang magiging masaya pa din ako kahit sa ibang school ako magaral at kahit mapunta pa ko sa public na may nakakadiring CR at kulang kulang na classroom (Tamaan ka, CvSU!)

Pinipilit kong isipin na kailangan ko grumaduate sa UST dahil kapag UST graduate ako, madali akong makakapagapply sa mga trabaho. Pero ang totoo nyan, alam ko sa sarili kong gumagawa lang ako ng dahilan para makapag-UST. Alam kong wala naman sa school yan (though malaki pa ding factor yung school) kundi nasa studyante yan. Karamihan ng kilala kong psych graduates sa uste hindi naman din matagumpay na psychologists. Yung iba call center din ang bagsak, o kaya guidance counsilor, o kaya teacher. Sa totoo lang, gusto ko lang talaga maging part ng thomasian community at makapagsuot ng uniform nila at maging part ng mga events tulad ng paskuhan at kung ano ano pang kaekekan. Gusto ko lang maging thomasian, pero after the college part, hindi ako sure kung worth it pa din ba yung paghihirap ko, at syempre ng magulang ko.

May malaki akong feeling na pag nag-ust ako, hindi ako mage-excel. Sa kasalukuyan, yung self esteem ko talaga eh kasing liit lang ng mga butil ng dog food ni Zoe (haha, oa!) at may feeling ako na pag inilagay ako sa isang environment na puno ng rich kids at mga sosyalera-slash-naggagandahang babae in my age, malaki yung possibility na mainsecure lang ako at isipin ko na shet, hindi ko sila kaya. Isa pa, UST yun. Matatalino yung mga tao. Malaki yung feeling ko na magpapailalim lang ako sa mga anino ng mga matatalino kong kaklase at baka mawalan ako ng motivation na galingan kasi masyado nang magagaling yung mga kaklase ko.

Sa oras na ‘to, medyo angat ng gaunti yung desisyon kong wag mag-UST kahit andito na yung chance. Pwede na akong mag-ust dahil tumatanggap sila ng freshmen next year. Pwede ko nang maranasan yung freshmen walk. Pwede ko nang ideclare na thomasian ako, at magtour ng mga kaibigan sa loob ng UST at kumain sa dapitan at hanapin yung mga ka-omegle ko since last year. Magiging manila girl na ako, tapos makakarelate na ko sa mga traffic feels ng mga friends ko sa facebook. Madami akong matututunan tungkol sa tunay na buhay. Magagawa ko na yung ‘stepping out of my comfort zone’ dahil kahit mahirap, alam kong madami akong madidiscover at matututunan. (…na pwede ko ding magawa kung sa ibang school ako sa manila mag-aaral….diba..)

Labag lang talaga sakin igive up yung dream ko mag-ust. Naiisip ko na baka nakalimutan ko lang yung feels ko. Baka ayaw ko lang mahirapan. Baka magsisi ako. Baka magtuloy tuloy yung pagpa-public ko at bumaba yung tingin ko sa sarili ko.

Hindi ko na alam.

Alam kong pag pinakawalan ko yung chance na’to, mahihirapan na akong makapag-ust ever. Pero pagod na ko magtake ng risk. Pagod na pagod na kong tumaliwas ng daan na nakahain sa akin, dahil lang sa gusto kong maexperience. Kahit na experiencing it means sacrificing a lot of things.

Minsan gusto ko na lang ‘wag lumaban. Pabayaan na lang yung magulang ko sa kung saan nila ako gustong pag-aralin, kahit na sa pinaka-jologs na school. Baka kasi ‘yun din yung plan sakin ni Lord. Pagod na ko magplano para sa sarili ko dahil palaging mahirap yung gusto ko at in the end, hindi pa din ako masaya. Pagod na pagod lang. Madami lang akong nasayang para lang sa experience + lessons na iniisip kong nakuha ko pagkatapos ng lahat, pampalubag loob.

Ayaw kong mabulok sa CvSU, isa pa ‘yon. Although alam kong kaya kong magtiis sa CvSU, iniisip ko pa din na hindi ako para don. I deserve so much more. Natatakot lang ako na paano kung yung fate ko eh mabulok sa CvSU at hanggang doon na lang talaga ako kasi sobrang weak ko hindi ko mapaglaban yung sarili ko para sa mas mataas na school? Mga ganun.

Alam kong ang pag-aaral ay ginagawa para may matutunan ka. Wala sa school. Pero ang sad pa din at masakit kapag naisip mo na taga-CvSU ka na at suot suot mo na yung uniform ng CvSU samantalang yung mga dati mong kaklase at kaibigan, nakasuot ng uniform ng lasalle, tapos pag chineck mo yung pictures nila sa facebook nakabalandra yung masasaya nilang college life. Mabango. Maginhawa. Mahirap pero masaya.

Ako, mabantot, puno ng poot. Mahirap pero masaya. Pero mahirap.

Ganoon.

Si Lord na lang yung bahala. Gulong gulo siguro ako ngayon kasi hindi pa ko nagpipray ng maayos at hindi ko pa nasasabi sa Kanya lahat lahat.

Ayun lang naman.

50 RANDOM THINGS ABOUT ME

1. I don't like spicy foods. Also, seafoods (unless it's all prepared and there's no need to tanggal-balat-shell-himay-himay)(I'm that lazy)
   
2. I don't think I'm a very hygienic person. Hahaha lol but I'm still growing so maybe I could learn to be one when I mature (??)
   
3. I prefer to be behind the camera than the other way around.
   
4. According to my mom, I spend too much time in the bathroom. Hehe I guess I need time to fit all my singing and thinking and water-feeling.
   
5. So far, I have never experienced getting hospitalized. (Oops, knock on wood)
   
6. My favorite type of movies would be the rom-coms. 😉
   
7. I feel intimidated to guys with big muscles. 
   
8. Also, when I like a guy, I distance myself from him. Maybe because I'm scared he might get turned off when he knows me personally (?)(..dumb)
   
9. I am not a good punchline maker. I'm worst with jokes haha.
   
10. I prefer long, deep conversations. (Madami kasi akong pinaglalaban!!)
    
11. Never had a boyfriend. I guess no one has liked me enough because I'm not really likable (and they treat me as an 'ate' even when they're older than me WTH)
    
12. I get attracted to older guys easily. Most of my crushes at the present are around 8 years older than me. (wow as if i had a chance)
    
13. I'm definitely an introvert.
    
14. I'm a dog person!!!
    
15. Nasa loob ang kulo. Hahaha lol
    
16. I love sour candies!!!!! But no to sour fruits hehe
    
17. I'm really afraid of heights. But sometimes I try to challenge myself.
    
18. I love amusement parks. Super.
    
19. I love milk.
    
20. I don't like chocolates. Unless it's milk chocolate or maltesers/toblerone.
    
21. INDIE MUSIC!!!!! totally yes
    
22. I was born with curly hair. 
    
23. Speaking of hair, I'm a very hairy person hahaha! My ate used to tease me when I was a kid that I was "pinaglihi sa orangutan".
    
24. I'm not good with handling things, literally. I always end up breaking them haha! Especially with earphones, shoes, bags.
    
25. Not a sporty person. All I can do is running and sports that doesn't involve balls or shuttlecocks.
    
26. I love perfumes. Sometimes I feel addicted to men scents, too. Haha.
    
27. Not a fan of coffee. Makes me nervous.
    
28. I'm a very good stalker online. Tell me the guy you're eyeing for ages and I'll search his name for you. Including his zodiac sign!
    
29. I love zodiac signs. Hahaha. Sometimes I judge people according to their sign. Being a cancer/taurus/virgo/pisces guy is a turn on for me, too, because we're compatible!
    
30. They say I look serious most of the time because I don't smile a lot. Maybe it's true? Hahaha (but when you get to know me better you'll realize... I'm still serious with everything)(kidding)
    
31. I'm not straight forward. Unless you get me irritated and I'll talk to you 99% serious and straightforward hehe. (But most of the time I don't jump to the main story and I'll tell you the details from the beginning to the end)
    
32. I love leaving my story hanging. Or maybe I don't love it - I just do it most of the time. My friends find it annoying, tho.
    
    "Uy may kukwento ako"
    "Ay wag na nga/Next time ko na lang kwento"
33. I find it hard looking at the eyes of the person I'm talking to. I don't know why, I just think eyes are so powerful hehe (wow padeep).
    
34. People (usually salesladies/waiters/school staff) who lack manners absolutely irritates me. Especially when they're paimportante and they don't give their best for the customers.
    
35. I personally don't like my posture. Hehe I just found out lately that I'm kuba when standing (lol i wasnt really aware before) and I find myself totally uncool.
    
36. Sometimes, when watching movies, I find myself figuring out the acting skills of the actors and what things circling around their minds while shooting the scene, instead of just feeling the movie.
    
37. I don't style my hair in the middle until the last year of high school because I thought my forehead was wide. I also don't smile with my teeth showing until highschool because I feel like my big nose goes bigger whenever I stretch out my smile. (so a lot changes in highschool)
    
38. I always overthink.
    
39. My favorite shops would be fullybooked, EGG, artwork. (Cant type here all my fave clothing line because theyre too many!)
    
40. Favorite pizza flavor - haiwaian!
    
41. I am very awkward. Super.
    
42. I'm not a sweet/touchy person. I find it weird sometimes that I don't like hugging people or kissing them or calling them sweet callsigns or holding hands or sleeping on shoulders, compared to most girls around me. I just find those things quite special (and quite hard to do to random people)
    
43. I think my voice isn't very girly. My natural voice is deep and airy (ooh that rhymed!). Sometimes I think I sound like a boy.
    
44. I love floral prints.
    
45. I love vintage... and history. Maybe that's the reason why it's hard for me to move on. Maybe I cling to the past so much. (#deep)
    
46. I love sorting out my feelings (but im not sure if I ever become good at it). I own lots of diaries since elementary.
    
47.  I love things organized, but I seldomly see myself organizing things haha lol
    
48. I love the smell of wood and paint.
    
49. I love citylights. My dream destination in the world would be, if not Paris, New York!!
    
50. I actually care what others think of me.

(Most of the ideas were from Maine's post. Hihi I couldn't have finished this all fifty if it wasn't for her.)

APRIL 29, 2015

The feels at the moment

1) Gusto ko talaga si Ju. Kahit na anong gawin nya. Hindi ko alam kung paano ko aalisin yung feelings ko sa kanya dahil wala akong maitanggal sa habits ko; hindi ko naman sya talaga tinetext kaya di ko na kailangang burahin number nya, hindi ko naman sya chinachat gabi gabi kaya sanay na ko, hindi ko naman sya kinakausap. Pero kapag may isang particular na tao na gusto kong bigyan ng love, sya yung naiisip ko. Kasi gusto ko talaga sya.

2) Pero crush lang, syempre.

3) Natawag ko si Sir kanina ng kuya. May kakaiba akong nafifeel kay sir ngayong araw. Ayaw ko lang na pinipressure nya ko magenroll, ganyan ganyan. Hindi nya kasi alam kung gaano ako nahihirapan sa side ko. Hindi naman kasi madali magenroll lalo na kung wala kang pera at hindi gaanong supportive yung magulang mo sayo pagdating sa high dreams mo.

4) Naiinis ako kay Justine.

5) Pero iniisip ko na lang talaga yung sinabi ni Cj kanina. Mag let go na ko sa negativity at pabayaan ko na lang si Justine at yung iba pang nakakainis na attitude ng mga tao sa paligid ko. Kung masyado mang makulit at mayabang si Nricho minsan, hayaan ko na lang. Kung feeling ko minamaliit ako ng iba kong kachoir, hayaan ko. Magfocus ako sa sarili ko at sa mga magpapasaya sakin.

6) Pero nakakalungkot na nararamdaman kong minamaliit ako ng iba kong kachoir, dahil kung tutuusin may naibubuga ako than most kids. 

7) Nakakalungkot na feeling ko ang lonely lonely ko dahil wala akong real friends ngayong malayo na yung mga tinuturing kong real friends. 

8) Pero syempre kailangang magmove on ng buhay ko.

9) Sa totoo lang, hindi ako sobrang nagpupunyagi sa visa. Pero thankful naman ako na meron. Pero yung bigat kasi sa puso ko hindi nabawasan. Wala pa kong quota. Lalong lalo na, hindi pa ko nakakapagenroll at wala pa kong naaachieve para sa college ko.

10) Wala lang talaga akong makitang interesting sa bawat araw ko at sa bawat taong nakakasalamuha ko. 

11) Pagod na pagod na ko sa same routines kada araw. Ang bigat bigat sa pakiramdam na palagi ko na lang to nafifeel sa sarili ko, palagi nalang ako nadadown dahil nga hanggang ngayon wala akong makitang kaibigan na kaibigan ko talaga dahil parehas naming feel yung isa’t isa. Puro mga ‘kaibigan dahil ayaw lang nila akong makitang magisa’.

12) I am not like this. I’m so scared na one day magturn ang totoong ako into this dahil sobrang nasanay akong nagtatago sa makapal na shell. Natatakot ako na hindi ako makalabas sa shell ko at maliitin ako ng mga tao, manliit ako. Mga ganon.

13) Alam mo ba, gusto kong may mapagkwentuhan ng lahat ng nararamdaman ko sa taas ng bubong habang nakatingin sa langit at sa buwan. Yung maiintindihan ako at hindi ako sasabihan ng ‘Grabe ka naman’, yung hindi ako ijajudge dahil sa mga nararamdaman ko.

14) Ang bigat sa lalamunan. Ayaw ko na magpretend na masaya ako at komportable ako sa paligid ko dahil sa totoo lang, hindi. Nakakaiyak.

MAY 16, 2015

Tinatamad akong magkwento kasi nabanggit ko na to kanina sa mcdo, pero feeling ko alam ko na kung bakit ganito na performance ko sa choir these days.

Feeling ko di na ko motivated. Di ko na mafeel yung inner fire, di tulad nung may iba pa kong pinagkakaabalahan nung 4th year palang. Feeling ko masyado akong nagchichill ngayong bakasyon, mas gusto kong tumunganga lang sa bahay at magalaga ng aso at manood ng madam bertud with my parents.

Hindi na ko motivated kasi halos lahat ng videos ng madz napanood ko na. Ang hirap ko na mainspire. Di na din ako eager hanapin yung magandang placement. Di na ko eager magvocalize para tumaas ng tumaas yung range ko. Tinatamad na ko. Di na ko nagaaral ng pyesa kasi wala lang, nakakapagod na siguro na puro tono na lang at hindi naman magkaisa yung choir sa dynamics. Hindi ko mafeel yung spirit ng choir kaya di na din ako namomotivate.

Di na ko namomotivate dahil hindi ako comfortable kay sir. Isa pa, feeling ko di effective yung sistema namin sa pagrerehearse. Inaantok ako madalas sa madaming pyesa. Bumabalik lang diwa ko pag torrevieja o tu mi barco o someone yung kakantahin. (alam ko may iba pa kong discovered fave pieces pero tinatamad na ko alalahanin)

Basta

Hindi na ko naiinspire kay sir. Dati sobrang hayok ako dahil di ko alam, may something na naguudyok sakin from my connection with sir. Ngayon di ako makaconnect ng maayos. Basta.

Inaantok na ko.

Ang daming dapat isipin. Inaantok na ko bye

"Majestic" night

5 months ago

It’s been a while, like always. Sorry I’ve been so inactive because I always tend to just tweet the happenings rather than blogging it. 

Last night was fine. 

Sabi ni Ate Joy kahapon para daw atang magkaaway si Sir at Kuya Ju. Hindi nya daw alam kung gusto daw ba ni Kuya Ju na samin sumabay kahapon, hindi nya daw alam kung nagtext sa kanya kasi lowbatt daw sya. Pero just before the concert started, there they came. Of course together. 

I really feel intimidated with Sir these days. I can’t contain my weird feels towards him. Kahit na tumatawa tawa sya around the members I feel there’s something more deep inside. Feeling ko hindi nya na ko kasing-gusto tulad ng dati. I can’t really understand him. Parang ang gusto nya lang, si Kuya Ron, si Jester. Yung friendly sa kanya. And it makes me feel disappointed with myself dahil hindi ko sya malapitan ng ganon, makausap ng hindi nagwoworry na baka maoffend si sir o hindi nya magustuhan yung sasabihin ko. 

Naiinis ako kay Kuya Ron kahapon. Bakit kasi dumating pa sya nung nasa kalagitnaan kami ng pakikipagpicture. Ayaw ko lang na parang feeling nya super ahead nya samin. Tinutulak tulak nya pa kami kahapon, tapos sinasabihan nya si Nricho na parang batang paslit na papapatay patay, “Nricho lapit na!!! Jusko” habang nakikipagusap pa sa iba yung mga members na gusto naming lapitan. Parang sinisisi nya pa kami na inaabala namin sya, eh hindi naman namin sya pinipilit na samahan kami (or justine did?).

Medyo mas gusto kong hindi nya na lang kami tinulungan kasi feeling ko napilitan lang sya.

Some of the members of Madz were not that friendly. Sasabihin lang nila na “See you..”, “thank you…” na halata mong sinabi lang nila para umalis ka na. Pero syempre there were cute members like Ate Riva, Ate Kat, Kuya Tommy. (Ew to me for using ate and kuya hahaha AND TOMMY)

Kinikilig ako kay Tomas dahil ang gwapo nya kahapon!!! Grabe teh alam mo ba ang galing galing nyang tenor at matagal na kong nagagalingan sa kanya at hindi ako makapaniwala na nasa harap na harap namin sya kahapon. Magkalapit kasi sila ni Riva. So naguusap kami nila Nricho kung pano namin lalapitan si Riva. Nakabalandra sa paningin namin si Tomas tapos may kaakbayan syang friend nya. Ang cute cute nya ngumiti dahil sa cheeks nya na na namumula mula konti. Tapos ayon. Maya maya sa kanya na kami nagpapicture tapos SHET GWAPO TALAGA SYEMPRE TUMABI TALAGA AKO SA TABI NYA AT NAKAAKBAY PA SYA SAKIN SHIT DI KO TALAGA KERI TIGNAN NYO YUNG PICTURE SHET PAKSHET ♥♥♥♥♥♥

Tapos nung aalis na kami sakin sya tumitingin!!!!!!!!!!!!!!!!!! Woooo go girl

Nakakainis talaga konti pag manonood kami ng concert tapos pag magpapapicture kami palagi na lang kaming hinuhuli nung mga member kasi dinadagsa sila ng mga friends nila na nanood. Samantalang kami pupunta lang to say Congrats! at makikipagpicture. Okay dot

Pero naoffend ako konti kay Ate Joy kahapon kasi paulit ulit nyang sinasabi na “Ano kids naappreciate nyo ba?” tapos ito namang si Ate Angie makikisakay kesyo si Justine daw humihikab na kanina. Para bang ang tingin nila samin super babaw ng feels sa choral music at walang binatbat sa kaalaman nila pagdating don. 

Tapos nung pinagmamayabang namin na tumingin yung asian kay Nricho ng dalawang beses at ngumiti pa sa camera nya, sinabihan nya kami ng “Di ko alam kung san ba kayo nagenjoy talaga eh, sa mismong concert ba o sa pakikipagpicture”. I don’t know kung she meant that as a joke pero medyo nakakaoffend. Feeling talaga nila nabore lang kami sa concert. Hahaha grabe ha

Tapos medyo weird na nagandahan naman ako sa music ng Madz kahapon kahit medyo boring dahil napanood ko na sa youtube karamihan ng kinanta nila. I still loved them despite the flaws pero nung nagtanong na si Sir kung anong masasabi namin, at the back of my mind I want to say how talented the singers are, tapos sila naman tong nagjajudge sa Madz kesyo sharp daw palagi yung top note ganon ganon. 

Wala lang.

I know madumi naman talaga Madz kumanta pero wala lang. I still love them.

12:30 na!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! malelate na ko sa rehearsal hahahaha

Alam mo ba these days feeling ko talaga lumalabas ang flirty side ko. Hahaha nagsimula to sa isang omegle convo eh. Akala ko matatapos din yun sa mismong convo na yon pero hanggang kahapon lumalabas sya!!!!!!! Go girl

Mukhang si Mark padin pati yung girlfriend nya. Sige. Hehehe.

Bye

This is exactly what I feel since I turned 16. Days after my birthday, Ate Joy started showing me her unfriendly side, sir told me he doesn’t want/like me, choir started to become a boredom and all the love and passion I had gradually vanish.

Sometimes I think maybe it is me. Maybe people become like this because I am like this. Maybe they take me for granted because I’m a humorless person, someone who take everything seriously.

I ask myself: where have the old you gone? Where did the Chloe who gets attention by her witty remarks and hilarious expressions go?

Now, I just feel so different. I believed I’m so unique and interesting, that I’m so easy to love if only people would know me better, that people would want to be with me because I’m happy to get along with. But with how people treat me nowadays (when I entered the choir, particularly), I started to doubt myself. I’m turning to a dull person who gets overly conscious when talking because they might misunderstand or they might think I’m “bobo”.

Sometimes I just want to disappear. I want to just leave the wrong people and find the old me, wherever it was hidden. Before I completely turn to the person who they think I am.

Before I completely believe that I am who they think I am. Before I forget who I actually am, if people would only know me better.

Sometimes, being so different from the average feels wrong. Especially when the world surrounding you sees you the wrong way.

A post from June 2014

I want to type my feelings out but I can’t find the right words. I feel so complicated - like there’s this ocean of sadness waving inside me and at the same time, my head sings for rainbows and butterflies. I feel like I’m missing Julius a bit terribly even if I just saw him yesterday, or that I’m just sad after realizing that I’ll never be good enough for him. I’m satisfied and thankful because I get goods and very goods from Sir Tristan these days, and at least those simple things encourage me to strive harder. But I lack real friends. I feel alone and lonely. My family doesn’t even support me with my dreams. I don’t know if I could make it to the tour because there’s a lot of hindrances blurring my beautiful tomorrow. God knows how much I long for that tour and also to make it to a good college university and to have what I’ve always wanted, no matter how hard it is to achieve. I just need to trust Him and give my best, and I hope it would be enough to make my dreams come true. Since the past week, my worries keep on bugging me and my mind can’t rest from all the schedules and stuff and things that I need to do and people that I need to give time to and things I need to get for this coming school year and things that I need to be prepared to and I don’t know if I’m doing the right thing or I’m just disappointing somebody or what. My earphones are broken and I got my hair done yesterday and I felt a bit embarrassed when someone notices it because I’m scared that the words ‘ew she got her hair straightened yet she still looks awful’ play on their minds like ambulance sirens. I still can’t move on from Gen’s choices of words last Wednesday and it can’t sink on my mind that she could bitch at us like that and I just wanted to punch her in the face but I can’t because she’s a friend. And I hate the way Pam tries to explain to us why she wanted to move to Garnet and I hate that the fault began to hold on to us and that line, that fucking line where she said “Oo, andon nga kayo sa ruby pero *volume fading* andon sa garnet yung bohol” and she could even laugh at that and it was really stupid of her. If you want to shave to our faces that you want your bohol friends better than us then fine move to that section we don’t even need you here ugh. And I feel so pressured with my family and their thoughts about my choir thingy and the look on their faces that could tear you to pieces in no time. And okay. I’m tired of sorting my feelings out because at the end of the day, I’d still feel sick of everything, and there’s nothing I could do about it.I need God.

11:44PM - Ano itong feels na'to

Itong kantang 'to yung kinanta mo nung kakagaling lang natin sa Europe at nagkaraoke tayo kayla Kuya Pao. Hanggang ngayon, kapag naririnig ko yung kanta, as in kahit instrumentals pa lang, super kinikilig na ako at hindi ko na alam gagawin ko. Parang si Yaya Dub pag nakikita si Alden nung mga unang araw; nagpipilit ipoker face yung kilig pero hindi talaga kaya. Ayun.

Hanggang ngayon, umaasa ako na kaya mo 'yun kinanta kasi 'yun yung tugtog sa radio nung pumunta kami sa loob ng kwarto nyo sa Rome. Actually, 'yun talaga yung tugtog maski sa radio namin. Bale pare-parehas tayong LSS ng ilang araw. Pero bago 'yan, special talaga yung kanta kasi yung lyrics, akmang akma sa nararamdaman ko (ko, dahil hindi ako sure kung naramdaman mo din ba). Bago pa tayo pumunta sa Italy, nakaramdam na ako. Umalis ka kasi ng ilang araw, bumalik ka ng Pinas. Pagbalik mo, hindi super big deal sakin. Ni hindi kita binati, kasi wala lang. Hehe. Hindi naman tayo close. Ang sungit mo na nun. Naalala ko, mismo nung unang araw mo back to Europe, magkatabi tayo sa straight line ng choir. Busy pa yung karamihan ng members at bukod tanging tayo lang yung dalawa yung magkatabi sa gitna. Pero hindi mo ko kinakausap, at hindi din kita iniimik. Walang kamustahan kahit ilang araw kang nawala. Wala ka pa atang hawak na Ipad non, tapos wala din akong phone. Nakatingin lang tayo sa kawalan kahit super lapit natin sa isa't isa. . Nung mga sumunod na araw, todo na yung mga rehearsals natin. Palagi mo kong binabati sa tono, sa vibratto (haha medyo di ko malimutan 'to kasi binulong mo sakin na "wag masyadong malaki yung vibratto" at kahit naiirita na ko sa pangbabati mo, kinilig pa din ako kasi ang pogi ng bulong mo #missing3rdyeardays).

Nung farewell party natin sa Switzerland, the night before we left for Arezzo, malayo tayo sa isa't isa. Magkatabi kayo ni Sir at may mga pinaguusapan kayo nila Ate Jiselle. Maya maya, pinalapit kami ni Sir, kakausapin kami tungkol sa perang ididistribute. Tuwang tuwa si Jester nung malaman nyang bibigay samin yung sobra sa 40k. Natawa din ako kay Jester at napasabi ng "Hala happy-ng happy?", pero conscious ako nun na nakatingin ka sakin. Ang tagal. Grabe. Sa tagal, nakapagisip pa ko sa utak ko na "Hala ang weird bakit mo ko tinitignan ng ganyan". Nakangiti ka at nakatingin sakin, at weird dahil imbis na sina Jester yung tignan mo dahil sila yung may sinasabi at ako ay nakikinig lang din, ako yung tinitignan mo. Maya maya, nagpout ka pero nakangiti at shit dahil hindi ko alam kung sinasadya mo bang magpacute o saktong ang cute mo lang kapag nakaganun ka.

Kinabukasan, nung nasa train tayo papuntang airport, nawawala si Sir. Ang tagal nyong naguusap usap ng mga old members kung anong gagawin at kung paano hahanapin si Sir. Umupo ka sa likod namin kasi doon nakaupo sila Ate Joy at nagchismisan kayo don. Ako, nagpipilit makatulog. Maya maya, umalis kayo ni Ate Jiselle. Hinanap nyo pala si Sir sa kabilang wagon. Bumalik magisa si Ate Jiselle para sabihing andun si Sir. Sabi nila, babalik ka na lang daw pag malapit na sa airport at pag kukunin mo na yung bag mo. Pero bumalik ka na agad mga ilang minuto pagkatapos. 

Magkaaway na pala kayo. Kaya pala parang bad mood si sir. Nainis ka kasi hindi man lang nagparamdam si Sir at nagalala kayo. 

Nung nasa airport na tayo ng Geneva, nakaupo tayo sa sahig. Medyo malayo tayo sa isa't isa. Parehas busy sa paghahanap ng wifi. Gumive-up na ko non kasi malolowbatt na din ako. Hinanap kita, at nagulat ako kasi pagtingin ko sayo, nakatingin ka din sakin. Yung tingin na alam kong para sakin talaga. Umiwas ako ng tingin pero hindi agad agad. 

Pagdating sa Arezzo, palagi mo na akong tinitignan. Kahit nung nasa train station palang tayo, sumasama ka sa circle of friends namin. Habang naglalakad, palagi pa din tayong nagkakatinginan. Napapansin ko din na kung saan ako dumadaan, dun ka din dumadaan. Tuwing binibilisan ko yung lakad ko (kasi pinipilit ko yung sarili kong maging hyper dahil sobrang bigat ng maleta ko), nafifeel kong pinipilit mo kong masundan (kahit na napapalapit ka din kay Sir at magkaaway pa kayo nung mga oras na yun). Isang beses, nilapitan tayo ni Nricho para magbigay ng tubig. Inalok ka nya, pero tumanggi ka. Tapos binigay sakin ni Nricho yung tubig. After kong uminom, hiningi mo kay Nricho yung tubig tapos sabi mo "Sarap!". Tapos bago din nun, naglakad ako sa gitna ng daan kasi gusto kong magovertake. Tapos medyo malayo ka pa sakin nun pero nakasunod ka, tapos tinawag mo ko kasi may padaan na sasakyan. Akalain mo yun. Ikaw pa yung tumawag sakin, kahit na medyo malayo pa naman yung sasakyan. (joke syempre sinama ko lang to kahit wala namang meaning)

Hehe (kinikilig pa din ako habang nagtatype ngayon)(kainis akala ko pa naman ayaw na kita maging crush)

Ang lapit mo sakin nung nasa Arezzo tayo. Hindi ko na maisa-isa dahil nakailang ulit na kong sulat nito sa diary ko at sa blog ko sa Tumblr. Pero hindi ko malilimutan nung nagpabebe wave ka sakin bago tayo kumanta sa Folk Category. Hahaha! Wala lang. Tapos inutusan mo ko na sabihin kay Nricho na iakyat yung mga phones sa room nyo tapos finlash mo yung wacky mong smile na parang nagpapacute (kahit na ang wala sa hulog nung pagpapasabi mo dahil hinintay mo talaga na makausap ako eh pwede namang sa mga kasama mo na lang ipasabi). May gabi din na nangolekta ka ng phone, tapos hindi ko naibigay sayo nung dinner kasi nasa kwarto yung phone ko. Tapos nagmadali ako para kunin at ibigay sayo, tapos pagdaan mo sa kwarto namin pumasok ka (kasi may itatanong ka kay Ate Jiselle), tapos paalis ka na tinawag kita para ibigay yung phone ko. Sabi mo ilagay ko na lang sa backpack mo sa likod, tapos nung okay na, nag-good night ako sayo. You looked so tired. That 'good night' from me flew out of my mouth so hard as if I love you na yung sinasabi ko. Hahaha. Tapos pagkatapos natin kumanta sa Folk Category, dinidikitan mo ko (kasi nagkumpulan yung mga members at nasa bandang likod tayo). Feel ko na yung chest mo sa shoulders ko hahahaha. Kahit na pinausog na tayo ng pwesto ni Sir, dun ka pa din pumupwesto sa tabi ko at kailangan talaga may interaction. Nung Arezzo ko lang din naexperience na kausapin mo kahit sa maliit na bagay lang. Tulad ng pagpapatago ng bote (dahil sabi mo tayo lang yung may bote at kailangan natin maghanap ng pagpapataguan ng bote)(kahit hindi lang tayo yung may bote).

Simpleng mga bagay. Madaming pagkakataon. Pero sobrang big deal para sakin kasi hindi tayo ganon sa normal na buhay.

Nung tapos na yung contest, pagod na pagod ako na nakaupo sa lobby. Bati na kayo ni Sir non. Tapos na yung Arezzo. Tapos na din yung mahihiwagang araw natin. Nagalisan na yung lahat, pero tayo lang dalawa yung natira sa lobby. Walang ginagawa. Nakaupo lang. Magkaharap sa isa't isa. Super lakas ng pintig ng puso ko non. Gusto kong sabihin na salamat, kasi kahit hindi natin naiuwi yung dream prize natin you still made this part of the tour the most special one. Gusto kong sabihin na we've come up to this point, and I still like you so much, and I hope this will never end. Pero tumayo ako at pumunta na sa kwarto. Sinundan mo ko sa kwarto (which is katabi lang ng lobby), pero may sinabi ka lang kay Ate Joy. Sabi mo pa nga, matutulog ka na kasi may gala kayong dalawa ni Ate Joy kinabukasan. Akala ko date nyong dalawa (weird). Pero kinabukasan niyaya ako ni Ate Joy at Ate Jiselle kasi ako na lang yung maiiwan kung sakali. Gumala tayo sa Arezzo. Nagpapapicture ka sakin. Sabi mo pa nung nakaupo ako sa may edge ng cliff, hindi mo yun kaya kasi takot ka sa heights. Ganun ganun ganun. Hindi ako nagpapakuha sa inyo ng picture ko (kasi wow im never prepared), kaya siguro kuha ka ng kuha ng groupies para naman magkaron ako ng picture sa place. Lol.

Alam mo, ang layo na natin sa mga ganong moments. Although from time to time, pag may chance, kinakausap mo pa din ako. Pero it wasn't like before. Bihira na lang kasi tayo magkaroon ng chance. And the anger inside me still grows, towards sir at somehow towards the choir. Sorry. Everything is complicated now, and the feelings I have for you also get affected. These memories are the only things na kinakapitan ko. Ang dami ko na kasing narealize. Sayang, kung nagrab lang natin lahat ng chance nung nasa tour pa. Lalo na nung Arezzo. Kung nakausap lang kita nung nasa lobby tayo. Kung hindi muna kayo nagbati ni sir, kung naglaan ka pa ng isang araw para sakin para mabago ang lahat. 

Ngayon, hindi ko alam kung nagmatter ba sayo ni isa sa mga nangyari nung Arezzo. Hindi ko alam kung naramdaman mo din ba. Hindi ko alam kung totoo bang there is something in the way we look at each other (haha sad but true). O ako lang ang nakaramdam non lahat. Maybe all of those are just coincidences. 

I miss those days. Nung nasa Sistine Chapel tayo, natatandaan ko pa din yun. Nung lumapit ako sa isang painting na tinitignan mo din. Busy ka magpicture eh. Pipicture-an mo sana yung painting kaso naka-self cam. Nung padating ako at nasa likod mo palang ako, nakita kong pinindot mo yung capture. Tayo lang dalawa yung andun sa picture. Madaming beses mo pa pinindot at mukha kang nagmamadali. Hahaha. Kunwari hindi ko napansin at sabi ko lang "Hala ang ganda over" sa painting at ikaw tong nag excuse para umalis na. Bago magtour, pinangarap ko talaga na magkaroon ng selfie with you. I don't know kung naging pangarap na lang talaga yun or natuloy sya somehow dahil pinindot mo yung capture (and I don't know kung sinadya mo yun for the sake na magkaron tayo ng selfie together)(I hope you did).

Madaming bagay pa din akong pinanghahawakan ngayon. I can't forget. I may hate you at times pero I know deep down ikaw pa din yung gusto ko. Kahit na madaming bagay na nagsasabing kailangan ko na maglet go. Kahit na minsan naiduduldol na sakin ng paligid na may mahal ka ng iba. Pero may tiny part pa din sakin deep inside na umaasa na gusto mo din ako kahit kapiranggot na porsyento lang. 

Ako kasi, oo. All this time. Nagpapakatanga. 

Isang oras na pala ang nakalipas. Itutulog ko na lang 'to.

JUNE 15, 2014

wAIT ANG DAMING NANGYARI WAIT I NEED TO BREATHE FIRST HAHAHAHAHAHAODHSAODHSAODBUSAHUHUHUH

Ok

Wait bago ang lahat gusto ko lang sabihin sa inyo na nakita ko sa may gate ng prima yung crush ko nung first year (fourth year sya nung first year ako) na si Julius!!!!!!!!!!! espiritu. Hahaha. Sobrang shit talaga dahil ang gwapo gwapo nya talaga ng over over. Nakatingin pa sya sakin non pero ok ano naman hahahaha patawid kasi ako nung nakasalubong ko sya. Tapos parehas kami ng dinaanan. Tapos syempre boom boom boom sa feels kasi kami lang dalawa yung naglalakad sa daan tapos ang bilis nya maglakad tapos ako chill lang kasi baka isipin nya hinahabol ko sya tapos maya maya nagstop sya saglit sa isang street tapos nagisip chuchu sya tapos nung nakahabol na ko sa kinaroroonan nya naglakad sya ulit tapos wala lang maya maya nagpaload sya ng 25 sa tindahan buwaha ok bakit ko nga ba to kinukwento

Ang dami ko pang gagawin at paplantsahing uniform (ok lesson learned dapat bago magrehearsal ako namamalantsa huhuhuhuhuhu) pero bago ang lahat magkukwento muna ako

Ang aga ko kanina you know. Iniiwasan ko talaga magpalate, as in kanina 4pm palang kabang kaba na ko kasi baka malate ako hahahaha. Umalis ako ng 4 kasi bibili pa ko sa national ng mga ek ek tapos natatandaan ko pa yung kabog ng dibdib ko habang naghahanap ng clearbook sa national na sobrang liit at sobrang hirap hanapin ng mga gamit tapos basta ganon katamad magexplain. Nakadating ako sa toclong ng 4:50 tapos si kuya ion, nricho at andrea lang tao. As in sila lang!!! 10 minutes na lang natitira. Tapos ako medyo nauurat kasi ayokong nakikita si andrea buwaha sorry pero kung makipagusap kasi sya samin parang sobrang dami nyang alam dahil mas matanda sya samin ng isang year tapos huhu sarap nyang batuhin ng clearbook chos hahaha

Wait lam mo ba dumating na si Ju kanina tapos sumilip sya ng very hard tapos maya maya umalis sya tapos pagbalik nya nakagreen na din syang shirt buwahaoshdoahdosanfdkjsadkasbdsadvboasdboas nakagreen pa naman ako

SUPAH LURV IT

Awkward talaga kanina kasi andon si Kuya Ion eh hindi namin sya kaclose hahahaha ok tapos andon pa si sir tristan tapos gusto kong magpractice pero baka marinig ni sir yung kakantahin kong tono tapos mali mali pala tapos murahin nya ko out of nowhere

Nagvocalize kami at alam kong hindi ko nabigay yung best ko dahil ewan ko!!!!!!!!!!!!!!!!!! parang timang lang. Hindi ko kasi mahanap yung placement ko talaga. Medyo mababa yung binigay na tono sakin kasi alto, tapos hindi ko alam kung paanong tukod yung gagawin ko kasi kung ihihikab ko ng over, mahina (tsaka nalimutan ko din kung pano yung maghikab sa mababa kasi nagfofocus ako sa matataas these past weeks). Pag naman yung parang half-falsetto half-natural, ang pangit pakinggan. Yung ginawa ko kanina, hindi ko pinagisipan kasi lalo akong natetense kapag iniisip kong malapit na ko tapos di ko pa kuha yung placement. Tapos wala lang disappointed lang ako

Hirap talaga ako nung nawala si Ate Geneve sa Alto kasi una, ok na yung blending eh. Sya kasi yung pinakamalapit sa boses ko. Sabi nga ni sir dati magkakaboses kami nila ate judelle eh. Tapos ngayon nakakagulat lang kasi ako na lang natira saming tatlo sa alto. Tsaka ang tagal na naming partners ni ate geneve sa a1, tsaka sa kanya ako kumukuha ng confidence kasi ang lakas nya tapos kapag nagkamali ako, nasasalo nya. Kanina, tupa hindi ko alam kung anong gagawin ko dahil si ate Izza na lang natira sa mga kakapitan ko tapos hindi pa kami nagbeblend huhuhuhu tapos pressured ako kasi sakin kukuha ng tono si Ate Angie tapos kailangan kong lakasan para marinig nya ko tapos kanina may part na kanta lang ako ng kanta dahil yung lyrics lang yung iniisip ko tapos yung tono hindi super analyzed habang kinakanta, tapos pinastop kaming lahat ni sir tapos sabi ni ate izza sharp na daw ako tapos shit talaga nasampal ako sa mukha ng katotohanan hahaha lalang tapos paulit ulit na sabi ni sir ‘disaster!’ chuchu tapos hindi ko na alam gagawin ko gusto ko ulit ulitin para makabawi ako pero duh bakit naman uulitin para sakin 

Tapos nung nagquartet, lalang, ok lang. Super pangit ng over over over yung boses ko nung nakaupo kami kasi pabago bago yung placement ko plus ang dry pa ng lalamunan ko. As in nagbibreak talaga yung boses ko kakahanap sa placement. Buti na lang nung pinatayo kami nakaya kong magtino lalang kaso syempre irita pa din si sir kasi nalelate si andrea tapos basta ang hirap lang din

Napagalitan ako ni sir kanina ng as in sungit na sungit talaga kasi hinga ako ng hinga dun sa por que ku bae res tu chuchu. Ok mali ko talaga yon ok hindi lang din kasi ako ready kasi hindi ako relaxed habang kinakanta ko yon

May part sakin na feeling ko nagsimula don yung inis ni sir kasi pabara bara ako kumanta the whole time. Pero nagwala talaga sya ng over over nung nagtext si Cindy. Basta ganon maski ako nauurat din sa text nya. Hindi rason yung ‘bata kasi’, kasi to be honest di na bata si Cindy, alam nya na dapat kung anong tama at mali. Feeling ko sinabi nya yon kasi gusto nya lang magpakagalang, pero hindi nya naisip na iba yung dating non sa makakabasa. Hindi nya inisip yung ibig sabihin ng sinabi nya. At wait, feeling ko hindi nya lang talaga alam na may practice ngayon. I mean, siguro naman may hint sya kasi syempre every sunday naman talaga may practice, pero umabsent sya kasi may dahilan sya na wala namang naginform sa kanya. Parang ginawa nya last week. Hindi din sya nakaattend ng Sunday kasi absent sya nung previous rehearsal. Tapos nung sinabi ko na meron nung sunday, medyo surprised pa sya, tapos sabi nya hindi ko daw kasi sinabi sa kanya. Medyo nakakaurat din kasi obligasyon ko bang ipaalala sa kanya bawat bagay na sinabi sa choir dahil lang sa umabsent absent sya nung nakaraang rehearsal?!!?!~!@!#(@!^#(@! ok

Hindi ko alam kung bakit ganito ako magsalita ngayon hahahaha feeling ko nadala ako sa mga mood ng mga kachoir ko kanina. Ang daming pinagusapan syempre. Nangunguna si ju, kuya abs, ate joy tapos huhuhu lalang ang galing galing na nakakatakot din. Feeling ko ang dami kong natutunan kay ju at kuya abs hahahahaha. Tapos ang daming pinagsasabi ni Ju nakakaproud deep inside idk why as in tuloy tuloy pero ang smooth na parang scripted yung dating kasi sobrang galing nung pagkakasabi nya. Ganon din si Kuya Abs. Pero mas madami akong natutunan kay Kuya Abs, kasi tumpak lahat ng pinagsasabi nya. 

Ang daming shinare ni ju tungkol sa sarili nya tapos kinukwento nya pa yung minsan medyo ayaw daw ng nanay nya na paattend-in sya pero umaattend pa din sya kasi gusto nya. Tapos natouched ako kasi ganon din ako hahahaha tipong inaaway ako ng buong pamilya namin at ikukwento pa nila yon sa mga tita ko in their point of view tapos syempre magmumukha akong walang kwenta pero tinitiis ko na lang kasi wala lang basta gusto ko lang nakakapagchoir ako tapos bala sila dyan lalang. Tapos sabi nya, ewan alam ko may sinabi pa sya tungkol sa sarili nya, tapos maya maya hinalintulad nya sa pangliligaw. Ano ba yan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! kakilig bolshet chos hahahahaha ok 

Sabi nya, kapag may gusto daw syang isang bagay, kahit na sabihin ng nanay nya na bawal, hindi sya magaagree chuchu basta ewan mga ganon ganon. Parang katulad sa pangliligaw. (medyo echoes na lang yung narinig ko sa huli dahil kinikilig ako hehehehe) kapag daw may gusto kang babae basta parang ipupursue mong makuha sya chuchu.

Lalaki si Ju!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! tupa

Anyway, mali talaga yung ginagawa nung iba na absent lang ng absent kasi pinagbibigyan naman. Feeling ko effective pag mismong members yung pupuna, pero hindi naman yung sobrang papagalitan ka. Yung sinabi pa nga lang ni Kuya Abs na ‘pakapalan na lang ng mukha kung may aabsent pa o late ngayong week’, ang laking impact na sakin eh. Syempre tupa ang laking issue na nito ngayong start palang ng week tapos magagawa mo pa maginarte sa attendance mo. Wala lang.

Si Cindy, hindi talaga sya commited. I’m telling you. Kung sasabihin ko pa yung sinabi nya sakin dati (na may korea chuchu sila ng 2 months next year tapos hindi sya sure kung makakapagtour sya kasi if ever matuloy yon, korea yung pipiliin nya), feeling ko lalo syang mamomoro x10 kay sir. Hindi ko alam kung bakit ang lakas ng loob nyang magpakaganon. Parang kanina online sya eh. Kahapon nga feeling ko wala talaga sya sa makati eh. Nakita ko yung picture nila nila RJ tapos nasa bahay lang sila para daw gumawa ng project. Waht project!!!!!!!!!!!! first week palang wala pa ngang lessons

Or baka di ko lang nagets yung nakalagay sa comments idk

Si jester naman, hindi pa din sya ganon ka-mature eh. Kanina ba naman naga-ipad pa din sya kahit hot na hot na yung usapan. Tapos ngayon ngayon lang nag-GM sya na nagiguilty sya kasi hindi nya daw natext si joanna ng maayos kanina. I don’t get it.

Si Vigil, nadidiscourage lang sya. Pero ok lang kasi nagimprove naman sya since nung lumipat sya sa tenor, kahit papaano. Ang problema lang, tono talaga. Nagimprove yung volume nya pero yung tono, ewan di ko alam parang wala ding ibang nakakapansin ng improvement nya sa tono. Pero ok lang kaya nya yan basta pagtrabahuhan nya lang

Ako din to be honest medyo di ko nabibigay yung best ko these days pero ok kailangan ko talagang magfocus

Alam mo bang feel ko talaga yung sitwasyon ni Ate Judelle dahil naranasan ko na yan ilang beses sa tatay ko. Sabi nya pa nga pag daw hindi ko tinigil tong choir, titigil na ko sa pag-aaral eh as in hindi nya na ko gagastusan forever. Pero syempre ginapang ko pa din ang aking choir life hahahahahaha hindi naman ganon katigas puso ng magulang mo para pagtigilin ka sa kung anong nagpapasaya sayo

Kanina tinanong kami kung minumura din ba kami sa II tapos nagnod ako tapos nagulat ako tinignan ako ni Ju nung nagnod ako tapos pagtingin ko sa kanya nagkatinginan kami buwaha oko asjdpajsdasdhoas ok ok ok lang talaga

Pero wala lang medyo nakakatakot lang kasi baka akala nya hayok akong magnod kasi deep inside sinasabi ko sa kanila na normal thing lang para samin yung dinadamdam nila. Pero hindi talaga ano ba kayo hahaha para samin kahit ang dami na naming natikman na putangina kay sir, hindi pa din non matutumbasan yung feels pag sa IA nya kami minura. Matagal ko na to sinasabi kay vigil eh hahaha kahit kasi hindi ka murahin sa IA, makita mo lang yung disappointed look ni sir bugbog na yung feeling sa heart eh. Sapul na sapul.

Wait bye magbabalot lang me notebooks

"Ako kasi, matigas yung ulo ko eh. Kapag may gusto akong bagay, tapos sasabihin ng nanay ko na bawal, hindi ako basta basta aagree sa ganon. Maski ako may times na medyo ayaw ng nanay ko na umattend, pero di ko basta sasabihin na ‘kuya tan hindi po ako makakapunta kasi di pumayag yung nanay ko’. Hahanap talaga ako ng paraan para makaattend. Parang ano lang yan eh.. pangliligaw. Kung gusto mo yung tao tapos *echoes*"