Pero masakit din minsan sa ilalim ng dibdib kapag feeling mo walang nakakaappreciate sa’yo. Okay. Alam kong ang papansin ng dating nito, pero lahat naman siguro tayo once in a while gustong masabihan ng magagandang bagay. Actually, gusto nating magandahan satin yung ibang to, kahit sa ibang paraan.

Pero wala. 

Naisip ko lang na… wala namang nagkakagusto sa isang tao na mabait pero pangit hindi ba? Maganda pero malandi, madami. Maganda pero bobo, pwede pa. Maganda pero masama ugali, may iilan. Pero yung mabait pero pangit? Matalino pero mukhang ulo ulo? May nakakapansin ba kung gaano ka ka-tatag sa mga bagay bagay? Kung panong lahat ng babae, umiiyak segu-segundo para sa maliliit na bagay pero ikaw lang yung bukod tanging hindi nila nakikitang umiiyak kahit nasasaktan ka? Kung pano mo nagugustuhan ang mga simpleng bagay at simpleng lugar ng walang kaarte arte, at kahit alam mong ang loser mo tignan sa bagay na yon, ginugusto mo pa din kasi masaya ka don? Na hindi ka humihingi ng kahit anong materyal na bagay para lang maging spesyal sayo yung tao? 

May makakaalala kayang pumansin ng mga bagay na yon kahit wala ka nung sinasabi nilang ‘kaakit akit na kagandahan’ na meron ang iba? 

Ano daw. 

Bakit ba ko ganito.

Pagod lang ang dami nang pinagsasabe.