(Late post - one week ago)

Medyo alam ko din namang iiwan mo ko, at makakameet tayo ng mas better na best friend. At medyo ayos lang sakin na iwan mo ko kasi wala lang. Ayokong magmakaawa, dahil wala namang best friend na mangiiwan, kaya kung iiwan mo ko, edi tanggap tanggap chuchu na lang. Nakakapagod isiksik sarili mo sa taong lumalayo ok.

Naalala ko tuloy nung first year, nagaway tayo. Mukha akong timang non, nangchat ako ng mga schoolmates para magpost sa wall mo na patawarin na ko chuchu na medyo jejemon talaga. Pero hindi mo pa din tinanggap. 

Sa lahat ng away natin, palaging ikaw yung nagsisimula. Naaamaze nga ako ngayong 3rd year eh, kasi alam kong nauurat ka sakin at nauurat din ako sayo minsan. Pero baka napipressure ka kasi loyal ako at hindi ako yung tao na basta basta mangiiwan dahil lang sa mga tampo tampo, kaya ganon din ginagawa mo sakin. Pero ngayon, lumayo ka na.

Nauurat ako ngayong araw kasi nga dini-m kita sa twitter, tinanong ko kung nagtatampo ka pa. Sabi mo, hindi mo alam. Ang labo mo. Tinanong ko kung bakit. Hindi ko alam kung nagets mo ba kung bakit ‘bakit’ yung nireply ko, o sadyang gusto mo lang na maghintay ako sa wala kaya hindi ka na nagreply after non. 

Tinanong kita ng ‘bakit’. Bakit kasi hindi ko maintindihan kung bakit hindi mo alam yung nararamdaman mo, kung bakit lahat na lang pinapalabo mo. Kung nagtatampo ka pa din, pwede mo namang sabihing oo. Nang hindi ako nagwoworry kung lalapitan ba kita or what. Nang hindi ako mapahiya kapag hinintay kita para sabayan sa paglakad, tapos lalayuan mo lang ako. Kasi kung lalayo ka, lalayo din ako. Hindi kita papakialaman.

Hanggang ngayon nagpiplay pa din sa isip ko yung senaryo sa canteen. Anong nangyari sayo? Naka-earphones lang ako non. Nagpapatugtog ng My Lady. Kahit itanong mo pa kela Gen, paulit ulit akong sumusulyap sa entrance ng canteen, nagaabang sayo o sa ibang taal para itanong kung nasaan ka. Iniisip kita kasi baka kung ano nang nangyari sayo. Pero di na kita sinundo o binalikan kasi madami ka namang makakasama sa taal. Pwede mo namang kaming hanapin sa canteen. Wala na din ako sa mood kasi nga ang init tsaka nakakapagod. Pero maya maya, nakita kitang nakasimangot. Bakit ka nakasimangot? Bakit nakakunot yung noo mo na parang binagsakan ka ng langit at lupa? Tumingin ulit ako sa selpon ni Gen kasi ayokong magcare. Nasaktan din ako at some point nung nakita ko yung simangot mo. Galit ka, obviously. Pero para san? Dahil sa naiwan ka namin? 

Nagulantang din sila Gen at Pam. Naaalala ko pa, sabi sakin ni Pam, “Chloe ayan na si Cj. Hala bakit-” tapos tinignan ulit kita. 

"Bakit iniwan nyo ko hinanap ko kayo chuchuchu palagi naman kasi kayong ganyan eh, palagi kayong nangiiwan!!!"

Tinignan lang kita. Nagsabi ako ng sorry, hindi ko alam kung ilang ulit. Nakaupo ka lang sa tabi ko, nakaharap sa likuran ko. Kinakausap ka ng mga kaklase natin, kalmado yung boses mo. Nagaadjust ka kasi ayaw mong masaktan yung mga kaklase natin dahil sa bad vibes mo samin. Buti pa sila. Pagkatapos kong magsorry, hindi mo pa din pinapansin. Wala kang confirmation kung natanggap mo ba yung sorry ko. Hindi din nakapagsalita sila Gen. Nakatitig lang ako sa bag ni Gen. Hindi ako naiiyak, or maybe naiiyak ako - hindi ko na matandaan yung nafifeel ko. Napansin siguro yon nila Gen. Tinawag nila ako at tumingin lang ako sa kanila. Maya maya, niyaya ka na ata nila Allyssa. Tumayo ka, sabi mo uuwi ka na. Iniwan mo kami pagkatapos non.

May lakad tayo nung hapon na yon. Ikaw yung pumipilit sakin na maghanap ng tela, kasi sabi mo nga, kaya hindi tayo nakakatrabaho sa tshirt kasi hindi natin sinisimulan - which is parang pinapatama mo sakin. Iniwan mo ko kahit na alam mong kailangan kita nung hapon na yon. Iniwan mo ko kasi naiwan din kita bago non. Ganon ka na ba ngayon? Imbis na kausapin mo ko ng kalmado, sisigaw ka ng galit na galit at iiwan mo ko kasi bigla kaming nawala sa isang crowded na lugar? 

Alam kong nasaktan ka. Pero hindi ko maintindihan kung bakit ganon yung ginawa mo. Nung iniwan mo yung fandom, tuwing hindi ka sumasama sa lakad ng dwegsters dahil mas pinipili mo yung ‘maagang makauwi’, ‘gagawa ng report’, ‘magrereview’, tuwing pinipili mo yung taal kesa sa mga kaibigan mo - may narinig ka ba saking sigaw? Kapag may plano ka kasama si estelle, tuwing iniiwan mo ko bigla kasi may practice kayong mga dancers, tuwing bigla kang umaabsent kasi wala lang, pagod ka lang - narinig mo ba kong nagreklamo? Alam ko yung feeling mo. Ilang beses ko nang naramdaman yan. At hindi lang basta naiwan sa quadrangle yung nafeel ko. Naranasan ko nang maiwanan emotionally. Pero hindi ako nagalit sayo. Hindi ko sinumbat sayo na palagi mo kong iniiwan. Pero bakit ka ganito?

Nagbago ka na. At hindi lang basta dahil sa hindi ka na fangirl. Nagbago ka na, entirely. Iniwan mo yung fandom, tinake mo yung risk na baka mawala din yung dwegsters sayo. Pero nung unti unti na kaming nawawala, bakit ka nagagalit? Hindi ka namin iniiwan kaya kami nawawala, ikaw yung nagpupush samin palayo sayo. Ikaw yung nagdidistansya sa sarili mo. Andyan sila gen at pam, lalapit ako sa kanila. Magha-hi ka. Maya maya mawawala ka. Bakit? Kasi natatakot ka na baka pagusapan ang exo? Tapos ngayon kasalanan namin kung bakit ang dami mong namimiss sa dwegsters? Nung una, pinipigilan kita sa desisyon mo kasi nagwoworry ako na baka malayo ka sa dwegsters. Sabi mo ikaw bahala. Pero anong nangyayari ngayon? Bakit mo kami sinisisi ngayon?

Nagbago ka na. Nung first year, nung mga kasagsagang addict na addict ako sa harry potter, pinipilit kita na manood din ng harry potter kasi super ganda nya. Super dami mong matutunan. Hindi lang naman kasi puro spells at witchcraft ang meron don. Wala akong makausap tungkol sa harry potter kasi sabi mo nga ayaw mo. Ngayon, nagtutweet ka na ng spells. Ano ba sabi mo dati? Diba masama yung spells? Bakit ngayon wala na sayo? Bakit pag iba yung nagsasabi na manood ka, sumusunod ka? Bakit mas powerful pa yung ibang tao kesa sa sarili mong kaibigan?

Iniwan mo si Luhan. Sabi mo kasi idolatry yon. Maski i-lessen mo yung feelings mo idolatry pa din. Anong ginagawa mo kay Logan Lerman ngayon? Bawat tweet mo si Logan Lerman. Sasabihin mo perfection si logan lerman. Iniwan mo si luhan para kay logan lerman, iniwan mo yung pagfafangirl mo sa exo para sa ibang american actor, iniwan mo yung dwegsters para sa mga bagong kaibigan mo. Tapos saan mo isisi? 

Nung araw na yon, ang saya saya natin. Tawa tayo ng tawa dahil sa 94s, naligaw ligaw pa tayo pero ayos lang kasi magkasama naman tayo. Tapos nung hapon bigla kang magagalit ng ganon ka-oa. Bakit ka ganyan?

My throat feels heavy. These tears are going back, bothering my eyes from time to time. The pain had never left my heart since that day. And you’re saying that we never cared? 

Are you really my best friend?