Dear Chamber of Secrets,
Alam mo bang nasasaktan ako ng sobra sobra? Ewan ko. Eh kasi naman, hindi ko gustong mapunta ako sa Silver. Ayoko talaga, promise. Ayoko ng mga tao doon, ng tipo ng pagtutulungan, LAHAT. Gusto ko talagang mapunta sa Gold. Gusto kong maranasan kahit minsan yung feeling na may napala ka sa pagpupursigi mo. Madami na akong plano kapag naging Gold ako. Balak ko pa ngang tumakbo ng Vice-President eh, syempre no! Hahaha. Tapos gagawin ko lahat para manalo kami sa lahat ng activities. Ngayon, wala na atang pagasa. Ewan ko, ang sakit sakit talaga. Mas mabuti pang saktan ako ng isang lalaki kesa naman mapunta ako sa Silver. Naiinis talaga ako. Top 21 ako sa over-all, tapos yung Top 22 and Top 37 (baka pati yung 38), nakasama sa Gold. What the fuck is that? Nakakainis!
Yung mga taong nangongopya sakin dati, nasa Gold na. Yung mga taong tinulungan ko para umangat, nasa Gold na. Yung mga taong mas pinahalagahan ko kesa sa sarili ko, nasa Gold na. Bakit kung sino pa yung handang tumulong, sya pa yung napagiiwanan?
Na-disappoint si mommy. Ayun yung ayaw ko eh. Yun yung nakakapagpaiyak sakin sa lahat lahat. Sayang lang yung tuition fee na binayaran namin kung sa Silver lang din pala ako babagsak. Sayang lang yung aga, yung pagpapauna sakin ng nanay ko i-enroll. Sayang lang yung paghihintay namin sa BPI ng dalawang oras para lang mai-enroll ako agad at baka sakaling mapunta ako sa Gold. Sayang lang yung pagod ko, sayang lang yung pagpupursigi ko, sayang lang lahat. Palagi na lang akong talo. Palagi na lang akong napagiiwanan kahit ginagawa ko naman yung best ko para umangat. Alam mo ba kung gaano kasakit yun? Yung ginawa mo na yung best mo, hindi pa din pala sapat. Nakakainis talaga.
Lord sana po namalikmata lang si Tyra. Sana GOLD din ako. Lord, kapag napunta ako sa Gold, hindi ko na talaga sasagutin yung nanay ko. Hindi na din ako magdedemand sa inyo na sana kami magkatuluyan ni Mikko Sanz. Hindi na din ako magagalit sa mga kaibigan ko kapag may pagkukulang sila sakin. God, sana po mapunta ako sa Gold. Yun lang naman po ang hiling ko eh. Mas pipiliin ko po yun kesa sa mga gadgets, sa mga Ipod, sa mga computer. Please lang po God, para naman po hindi masayang yung tuition fee ko at hirap ng mga magulang ko sa pagpapaaral sakin. I trust in you God, with all of my life. Please make ways. Mas pagiigihan ko pa po sa 2nd year, gagawa na po ako lahat ng projects kahit sobrang hirap, kahit nakakatamad.
Sana din po mabasa ito ng Registrar namin at maawa sakin. Please, ilagay nyo na ako sa Gold.:"(
Nasasaktan at nadidismaya,
Chloe.