Oo nga pala, hindi na ako nagtatampo kay Cj. Nahalata nya sigurong malungkot ako and I needed a friend to face my problems. However, napapansin nya ding hindi na nya ako nakakausap, which is alam nyang magpapalala ng situation ko noon. She said sorry, kung hindi na daw nya napaparamdam ang pagiging best friend nya. Wala lang, natouch ako. Kasi for the first time nyang magsorry sakin. I mean, tuwing may away kasi kami, sya palagi yung unang nagagalit. So ako palagi yung nageeffort para magkabati kami. Pero this time, sya yung unang nagsorry. Nakakagulat. Kahit hindi ko naman pinapakitang nagtatampo ako sa kanya, nagsosorry pa din sya. Hehehe.
She keeps on saying 'I love you' to me. Which makes me feel important and special. Which I needed this past few days.
And I thank God because of her, because of my family and because of everything, every blessing He's giving me despite of all my imperfections and mistakes.
I love you God.
No comments:
Post a Comment