Napanaginipan ko kaninang madaling araw si Chen.
Ewan, parang sa Pilot ata yon. May pratice sila para sa isang concert.
Pumunta daw ako agad kahit may ginagawa ako. Nakita ko si Chen sa baba
ng grand stand, medyo madaming artist sa unahan nya. Sumigaw ako. Sabi
ko “Oppa!!! Saranghae!!!” although chura ko talaga kapag nagsasabi ng
Oppa. Tapos lumingon sya. Parang ngumiti lang sya na “Oh, tapos? Okay.”
Hindi ko alam kung bakit ganon expression nya, kung mainit lang ba
talaga don sa lugar o wala lang talaga syang paki. Tapos niyayaya na
akong umalis nung kasama ko, di pa din ako paawat. Sabi ko “I’ll support
you whatever happens! I’m so proud of you Jongdae!” tapos nod lang sya
ng nod ng may weak smile.
Yun siguro isa sa mga fears ko.
Yung magpakahirap akong makita sya. Yung super winish ko yung ngiti nya sakin. Yung super gusto kong magstand out sa mga fans. Pero pagdating ko sa harap nya, parang wala lang ako. Although ganon naman talaga ang reality. Ayoko lang tanggapin.
Napapansin ko na madalas ko pala mapanaginipan si Chen. Hindi ko lang natatandaan kasi hindi pa ko nakakapanaginip ng super ganda kapag sya yung bida. Siguro palagi akong nagwoworry bilang fangirl.
Chloe. Think positive.
Yun siguro isa sa mga fears ko.
Yung magpakahirap akong makita sya. Yung super winish ko yung ngiti nya sakin. Yung super gusto kong magstand out sa mga fans. Pero pagdating ko sa harap nya, parang wala lang ako. Although ganon naman talaga ang reality. Ayoko lang tanggapin.
Napapansin ko na madalas ko pala mapanaginipan si Chen. Hindi ko lang natatandaan kasi hindi pa ko nakakapanaginip ng super ganda kapag sya yung bida. Siguro palagi akong nagwoworry bilang fangirl.
Chloe. Think positive.
No comments:
Post a Comment